صَبوری خراسانی، محمدکاظم (مشهد ۱۲۵۷ـ۱۳۲۲ق)
(ملقب به ملک الشعرا) شاعر ایرانی. پدر محمدتقی ملک الشعرای بهار و از نوادگان میرزا احمد صبور کاشانی، برادرزادۀ فتح علی خان صبا، بود. پس از فراگیری علوم ادبی، زبان عربی و فرانسه، فقه، حکمت و فنون شعر از فضلا و شعرای پرآوازۀ خراسان شد و از ناصرالدین شاه لقب ملک الشعرا گرفت. دیوان اشعارش به چاپ رسیده است. صبوری چهار پسر داشت که بزرگ ترین آن ها محمدتقی ملک الشعرای بهار بود.
(ملقب به ملک الشعرا) شاعر ایرانی. پدر محمدتقی ملک الشعرای بهار و از نوادگان میرزا احمد صبور کاشانی، برادرزادۀ فتح علی خان صبا، بود. پس از فراگیری علوم ادبی، زبان عربی و فرانسه، فقه، حکمت و فنون شعر از فضلا و شعرای پرآوازۀ خراسان شد و از ناصرالدین شاه لقب ملک الشعرا گرفت. دیوان اشعارش به چاپ رسیده است. صبوری چهار پسر داشت که بزرگ ترین آن ها محمدتقی ملک الشعرای بهار بود.