صبه

/sobbe/

لغت نامه دهخدا

( صبة ) صبة. [ ص ُب ْ ب َ ] ( ع اِ ) آنچه ریخته شوداز طعام و جز آن. || هرچه طعام نهند بر آن از خوان و مانند آن. || گله اسبان و شتران و رمه گوسفندان یا مابین ده تا چهل یا گله شتران کم از صد. || گروه مردم. || پاره ای از شب. یقال : مضت صبة من اللیل ؛ ای طائفة منه. || اندک از هر چیزی. || باقی آب در خنور. || باقی شیر. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

آنچه ریخته شود از طعام و جز آن

دانشنامه آزاد فارسی

صبّه
رجوع شود به:صابیین

پیشنهاد کاربران

بپرس