صبنجه

دانشنامه آزاد فارسی

صَبَنْجه
(یا: صابانجا) شهری کوچک در آناتولی شمالی، در محل بیت عَنیای قدیم، در شمال شرقی کرانۀ دریاچۀ آب شیرینی به همین نام، در غرب رود سقاریه (ساکاریای کنونی)، در کشور ترکیه. از تاریخ پیش از اسلام آن تقریباً چیزی دانسته نیست. اولیا چلبی بنیادگذار آن را صابانجی قوجا نامی گفته است. نام صبنجه نخستین بار در قرن ۱۰ق/۱۶م در تاریخ آمده است؛ صاری رستم پاشا، وزیر سلطان سلیمان قانونی، در آن جا گرمابه، مسجد و کاروان سرایی با ۱۷۰ حجره ساخت. در مسیر پایتخت به آناتولی، اهمیت نظامی و سوق الجیشی داشت و در قرن ۲۰ ایستگاه خط آهن اَسکُدار به آناتولی بود. در جنگ یونان و ترکیه (۱۹۲۱) مدتی در تصرف یونان بود و آسیب دید. اکنون از توابع ولایت سقاریه و از مراکز باغداری و فعالیت های کشاورزی است. دریاچۀ صَبَنجه با ۱۵ کیلومتر عرض و آب شیرین، از دیرباز از لحاظ ماهیگیری اهمیت داشته است. نام قدیم آن را سومونه سیس ضبط کرده اند. طرح اتصال آن به خلیج ازمیت از طریق حفر آبراهه از عهد تراژان (ترایان)، امپراتور روم، مد نظر بود و در قرن ۱۰ق، در سلطنت مصطفی سوم و مراد سوم، پادشاهان عثمانی و پس از آنان، در جمهوری ترکیه، تعقیب شد. هدف از این طرح برقراری ارتباط آبی بین دریای سیاه و دریای مرمره است.

پیشنهاد کاربران

بپرس