صبح لقا

لغت نامه دهخدا

صبح لقا. [ ص ُ ل ِ ] ( ص مرکب ) سپیدچهره. درخشان رخ. نورانی رخ :
آن پیر ماکه صبح لقائیست خضر نام
هر صبح بوی چشمه خضر آیدش ز کام.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) سپید چهره نورانی رخ .

پیشنهاد کاربران

بپرس