صباحیه
لغت نامه دهخدا
صباحیه. [ص ُ حی ی َ ] ( ع ص ، اِ ) سنانهای پهن. ( منتهی الارب ).
صباحیه. [ ص ُب ْ با حی ی َ ] ( اِخ ) از فرق شیعه زیدیه و امامیه که ابوبکر را امام میدانستند و میگفتند علی با آنکه افضل است نصی بر خلافت او نیست. ( خاندان نوبختی ص 259 از خطط ج 4 ص 177 ).
صباحیه. [ ص َب ْ با حی ی َ ] اصحاب حسن صباح اند. رجوع به حسن صباح و رجوع به اسماعیلیه شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) حویج زردک .
فرهنگ عمید
۲. فرقه ای از شیعۀ زیدیه که ابوبکر را امام می دانستند.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید