صباح الدین علی ( ترکی استانبولی: Sabahattin Ali ; ۲۵ فوریهٔ ۱۹۰۷ – ۲ آوریل ۱۹۴۸ ) رمان کوتاه نویس، داستان سرا، نویسنده، شاعر و روزنامه نگار اهل ترکیه بود.
صباح الدین علی دو روزنامه را تأسیس کرد که هر دو به محض انتشار تعطیل شدند. هفته نام طنز و پر طرفدار او به اسم مارکو پاشا که صاحب و سردبیرش خود او بود، به خاطر دیدگاه های سیاسی اش هدف سانسور حکومت بود. او دو بار به خاطر نوشته هایش زندانی شد.
... [مشاهده متن کامل]
صباح الدین علی در سال ۱۹۴۸ هنگام تلاش برای فرار از چنگ مأموران دولت ترکیه در مرز بلغارستان به ضرب گلولهٔ مأموران نهادهای امنیتی کشته شد. اما آثارش به حیات خود ادامه دادند، به خصوص رمان کوتاهش به نام «مادونا با پالتوی پوست» که در بسیاری از کشورهای بلوک شرق آن زمان به چاپ رسید و حتی امروزه در بلغارستان بخشی از متون کتاب های دبیرستانی است. مورین فریلی اخیراً این کتاب را به زبان انگلیسی ترجمه کرده است.
او در سال ۱۹۰۷ در شهر آردینو متولد شد در حکومت عثمانی این شعر که در جنوب بلغارستان واقع است جزویی از این این امپراتوری بود. قبلاً از ورود به مدرسه آموزش در بالیک اسیر در استانبول و چاناک قلعه و ادرمیت زندگی کرد. او در سال ۱۹۲۶ دوباره به استانبول منتقل شد و در سال ۱۹۲۶ از دانشکده تربیت معلم استانبول فارغ التحصیل شد. او یک سال در یوزغاد مشغول به تدریس بود که پس از آن در سال ۱۹۲۸ پس از قبولی در آزمونی که اداره آموزش و پرورش برگزار کرد، برای طی یک دوره دو ساله به آلمان رفت. دو سال بعد به ترکیه بازگشت و در دبیرستان مشغول تدریس زبان آلمانی شد. او تدریس خود رو در شهرهای آیدین و قونیه ادامه داد.
او در حالی که عنوان معلم در حال تدریس در قونیه بود به علت سرودن شعری در انتقاد از سیاست های آتاتورک دستگیر شد. او مدتی رو در زندان بود تا اینکه در سال ۱۹۳۳ به مناسب عفوی که به خاطر ده سالگی جمهوری ترکیه اعطا شده بود از زندان آزاد شد. او از اداره آموزش و پرورش درخواست مجوز تدریس مجدد کرد، پس از اینکه ایکه با سرودن شعری با نام عشق من در وصف آتاتورک و اثبات وفاداری خود این اجازه را دریافت کرد. او به اداره نشریات وزارت آموزش ملی منتقل شد. او در ۱۶ ماه مه ۱۹۳۵ ازدواج کرد. او در سال ۱۹۴۴ هم دستگیر و زندانی شد. او در بین سال های ۱۹۴۵–۱۹۴۱ در کنسرواتوار دولتی آنکارا زبان آلمانی تدریس می کرد. او در خلال سال های ۱۹۴۷–۱۹۴۶ همراه عزیز نسین و ریفات ایلگاز، روزنامه های طنز سیاسی «مرحوم پاشا»، «مارکو پاشا»، «معلوم پاشا» و «اوکوز پاشا» را منتشر کرد. اما این روزنامه ها به دلیل تشابه نام با عصمت پاشا توقیف شدند.
صباح الدین علی دو روزنامه را تأسیس کرد که هر دو به محض انتشار تعطیل شدند. هفته نام طنز و پر طرفدار او به اسم مارکو پاشا که صاحب و سردبیرش خود او بود، به خاطر دیدگاه های سیاسی اش هدف سانسور حکومت بود. او دو بار به خاطر نوشته هایش زندانی شد.
... [مشاهده متن کامل]
صباح الدین علی در سال ۱۹۴۸ هنگام تلاش برای فرار از چنگ مأموران دولت ترکیه در مرز بلغارستان به ضرب گلولهٔ مأموران نهادهای امنیتی کشته شد. اما آثارش به حیات خود ادامه دادند، به خصوص رمان کوتاهش به نام «مادونا با پالتوی پوست» که در بسیاری از کشورهای بلوک شرق آن زمان به چاپ رسید و حتی امروزه در بلغارستان بخشی از متون کتاب های دبیرستانی است. مورین فریلی اخیراً این کتاب را به زبان انگلیسی ترجمه کرده است.
او در سال ۱۹۰۷ در شهر آردینو متولد شد در حکومت عثمانی این شعر که در جنوب بلغارستان واقع است جزویی از این این امپراتوری بود. قبلاً از ورود به مدرسه آموزش در بالیک اسیر در استانبول و چاناک قلعه و ادرمیت زندگی کرد. او در سال ۱۹۲۶ دوباره به استانبول منتقل شد و در سال ۱۹۲۶ از دانشکده تربیت معلم استانبول فارغ التحصیل شد. او یک سال در یوزغاد مشغول به تدریس بود که پس از آن در سال ۱۹۲۸ پس از قبولی در آزمونی که اداره آموزش و پرورش برگزار کرد، برای طی یک دوره دو ساله به آلمان رفت. دو سال بعد به ترکیه بازگشت و در دبیرستان مشغول تدریس زبان آلمانی شد. او تدریس خود رو در شهرهای آیدین و قونیه ادامه داد.
او در حالی که عنوان معلم در حال تدریس در قونیه بود به علت سرودن شعری در انتقاد از سیاست های آتاتورک دستگیر شد. او مدتی رو در زندان بود تا اینکه در سال ۱۹۳۳ به مناسب عفوی که به خاطر ده سالگی جمهوری ترکیه اعطا شده بود از زندان آزاد شد. او از اداره آموزش و پرورش درخواست مجوز تدریس مجدد کرد، پس از اینکه ایکه با سرودن شعری با نام عشق من در وصف آتاتورک و اثبات وفاداری خود این اجازه را دریافت کرد. او به اداره نشریات وزارت آموزش ملی منتقل شد. او در ۱۶ ماه مه ۱۹۳۵ ازدواج کرد. او در سال ۱۹۴۴ هم دستگیر و زندانی شد. او در بین سال های ۱۹۴۵–۱۹۴۱ در کنسرواتوار دولتی آنکارا زبان آلمانی تدریس می کرد. او در خلال سال های ۱۹۴۷–۱۹۴۶ همراه عزیز نسین و ریفات ایلگاز، روزنامه های طنز سیاسی «مرحوم پاشا»، «مارکو پاشا»، «معلوم پاشا» و «اوکوز پاشا» را منتشر کرد. اما این روزنامه ها به دلیل تشابه نام با عصمت پاشا توقیف شدند.
