صباب

لغت نامه دهخدا

صباب. [ ص َب ْ با ] ( ع ص ) صیغه مبالغه ازصب السماء صباً. ( معجم البلدان ). رجوع به صب شود.

صباب.[ ص َب ْ با ] ( اِخ ) چاهی است در دیار بنی کلاب که در آنجا خرما بسیار بود. ( معجم البلدان ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

چاهی است در دیار بنی کلاب که در آنجا خرما بسیار بود

پیشنهاد کاربران

بپرس