صباء

لغت نامه دهخدا

صباء. [ ص َ ] ( ع مص ) میل کردن به جوانی و کودکی و نادانی و بازی. ( منتهی الارب ).

(صَ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) میل کردن به کودکی و کارهای کودکی . ۲ - (اِمص . ) کودکی .

کودکی, بچگی, صباوت

بچگی