[ویکی فقه] صالحین در قرآن. راه اینکه خدا ولی انسان باشد، آن است که انسان، صالح بشود و تا صالح نگردیم تحت ولایت خدا نخواهیم بود و خدا هم تولی ما را نخواهد پذیرفت و بهترین راه صلاح هم انس با قرآن است.
خدای سبحان رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) را مستقیما تحت ولایت خود معرفی کرده، می فرماید «ان ولیی الله الذی نزل الکتاب و هو یتولی الصالحین؛ (اما) ولی و سرپرست من خدائی است که این کتاب را نازل کرده است و او سرپرست همه صالحان است.» این آیه ی کریمه دارای چند مطلب است: اول آن که می فرماید خدا ولی رسول الله است «ان ولیی الله» دوم آنکه همان خدایی ولی رسول الله است که قرآن را نازل فرموده «الذی نزل الکتاب» و سوم آنکه خداوند متولی صالحین است «و هو یتولی الصالحین». با توجه به این سه نکته می فهمیم که راه اینکه خدا ولی انسان باشد، آن است که انسان، صالح بشود و تا صالح نگردیم تحت ولایت خدا نخواهیم بود و خدا هم تولی ما را نخواهد پذیرفت و بهترین راه صلاح هم انس با قرآن است. این جمله که می فرماید ولی رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) ، خدایی است که قرآن را نازل کرده، از باب ارتباط دادن حکم بر وصف می باشد که اشاره به علیت دارد؛ یعنی اگر کسی به قرآن عمل کند صالح می شود و اگر خداوند بخواهد ولی کسی بشود، از راه قرآن ولایت و تدبیر او را اعمال می کند.
قرائت به قدر توانایی
به همین دلیل می فرماید: «فاقرؤا ما تیسر من القرآن؛ آن مقدار که برای شما میسر است قرآن تلاوت کنید.» و با این کتاب الهی مانوس باشید. حتی اگر معنای بعضی از آیات و سوره ها برای شما روشن نشد، نگویید خواندن بدون ادراک چه اثری دارد. چون قرآن، کلام آدمی نیست که اگر کسی معنایش را نداند خواندنش بی ثمر باشد؛ بلکه نوری الهی است که خواندن آن به تنهایی عبادت است گرچه به معنایش آگاهی نداشته باشیم.
ریسمان الهی
قرآن ریسمان الهی است که انس با آن و تدبر در آن و ایمان و عمل به آن، انسان را بالا می برد و به مقام صالحین، ملحق می سازد تا مستقیما تحت ولایت خدا قرار گیرد. اگر انسان مشمول ولایت الله بود تمام امورش را خدا اداره می کند و در آن مقام، دیگر هیچ راهی برای وسوسه و رخنه ی اهریمن نیست. خدا او را از تمام تیرگیها و تاریکیها نجات می دهد و او را نورانی می سازد «الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور؛ خداوند، ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آورده اند، آنها را از ظلمتها، به سوی نور بیرون می برد...»چنین شخصی در بین امت با نور حرکت می کند یعنی در حالی که حرکت و بصیرت و سیره اش روشن و روشنگر است «و جعلنا له نورا یمشی به فی الناس؛ ... و نوری بر او قرار دادیم که با آن در میان مردم راه برود ...»
ذوات صالحه
...
خدای سبحان رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) را مستقیما تحت ولایت خود معرفی کرده، می فرماید «ان ولیی الله الذی نزل الکتاب و هو یتولی الصالحین؛ (اما) ولی و سرپرست من خدائی است که این کتاب را نازل کرده است و او سرپرست همه صالحان است.» این آیه ی کریمه دارای چند مطلب است: اول آن که می فرماید خدا ولی رسول الله است «ان ولیی الله» دوم آنکه همان خدایی ولی رسول الله است که قرآن را نازل فرموده «الذی نزل الکتاب» و سوم آنکه خداوند متولی صالحین است «و هو یتولی الصالحین». با توجه به این سه نکته می فهمیم که راه اینکه خدا ولی انسان باشد، آن است که انسان، صالح بشود و تا صالح نگردیم تحت ولایت خدا نخواهیم بود و خدا هم تولی ما را نخواهد پذیرفت و بهترین راه صلاح هم انس با قرآن است. این جمله که می فرماید ولی رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) ، خدایی است که قرآن را نازل کرده، از باب ارتباط دادن حکم بر وصف می باشد که اشاره به علیت دارد؛ یعنی اگر کسی به قرآن عمل کند صالح می شود و اگر خداوند بخواهد ولی کسی بشود، از راه قرآن ولایت و تدبیر او را اعمال می کند.
قرائت به قدر توانایی
به همین دلیل می فرماید: «فاقرؤا ما تیسر من القرآن؛ آن مقدار که برای شما میسر است قرآن تلاوت کنید.» و با این کتاب الهی مانوس باشید. حتی اگر معنای بعضی از آیات و سوره ها برای شما روشن نشد، نگویید خواندن بدون ادراک چه اثری دارد. چون قرآن، کلام آدمی نیست که اگر کسی معنایش را نداند خواندنش بی ثمر باشد؛ بلکه نوری الهی است که خواندن آن به تنهایی عبادت است گرچه به معنایش آگاهی نداشته باشیم.
ریسمان الهی
قرآن ریسمان الهی است که انس با آن و تدبر در آن و ایمان و عمل به آن، انسان را بالا می برد و به مقام صالحین، ملحق می سازد تا مستقیما تحت ولایت خدا قرار گیرد. اگر انسان مشمول ولایت الله بود تمام امورش را خدا اداره می کند و در آن مقام، دیگر هیچ راهی برای وسوسه و رخنه ی اهریمن نیست. خدا او را از تمام تیرگیها و تاریکیها نجات می دهد و او را نورانی می سازد «الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور؛ خداوند، ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آورده اند، آنها را از ظلمتها، به سوی نور بیرون می برد...»چنین شخصی در بین امت با نور حرکت می کند یعنی در حالی که حرکت و بصیرت و سیره اش روشن و روشنگر است «و جعلنا له نورا یمشی به فی الناس؛ ... و نوری بر او قرار دادیم که با آن در میان مردم راه برود ...»
ذوات صالحه
...
wikifeqh: صالحین_در_قرآن