صالحی نجف ابادی نعمت الله

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] صالحی نجف آبادی نعمت الله. نعمت الله صالحی نجف آبادی، در روز اول تیرماه 1302ش، در شهر نجف آباد متولد شد.
وی در سن 6 سالگی در مدرسه ملی حاج شیخ حسینعلی مسجدی، معروف به مدیر، تحصیل را آغاز کرد. در سال سوم ابتدایی با آقای منتظری که در بدو ورود به مدرسه شیخ حسینعلی مدیر، در کلاس سوم به درس خواندن پرداخته، آشنا می شود.
شیخ نعمت الله، «صرف میر» و مقداری هم «تصریف» و روخوانی قرآن و مقابله قرآن را نزد حاج علی منتظری خوانده است. وی تا 15 سالگی بعضی از دروس حوزوی را در مدرسه علمیه ریاضی نجف آباد فراگرفته و چون شوق تحصیل در وجودش همچنان شعله ور بود، تصمیم گرفت به اصفهان برود.
در سال 1318، به اصفهان رفت و در مدارس حوزوی مهم اصفهان، چون مدرسه جده بزرگ، مدرسه نیم آورد و مدرسه صدر، پای درس دایی خود مرحوم حاج شیخ محمدحسن عالم نجف آبادی، مرحوم حبیب آبادی، مرحوم هرندی، مرحوم فقیه ایمانی، مرحوم حاج رحیم ارباب، مرحوم فیاض اصفهانی، مرحوم حاج میرزا علی شیرازی و مرحوم شیخ اسدالله نوراللهی، دروس مختلف و متعدد مانند هدایه، سیوطی، حاشیه ملا عبدالله، جامی، مغنی، مطول، رسائل، مکاسب، شرح لمعه، کفایه، شرح شمسیه، شرح نهج البلاغة و سایر دروس حوزوی را با علاقه و پشتکار زیاد خواند.
صالحی نجف آبادی در سال1326، برای بهره مندی از محیط علمی فراتر از حوزه اصفهان، به قم هجرت کرد. استاد صالحی به محض ورود به قم، در مدرسه حاج ملا صادق مقیم گشت.
آقای صالحی نجف آبادی، از همان سال های اولیه که به قم آمد، در خلال درس های متعددی که می داد، در موضوعات مورد علاقه اش دست به تحقیق و پژوهش زد و این کار بسیار پرزحمت و طولانی، در ساختن شخصیت علمی او تأثیر فراوانی داشت؛ به گونه ای که امروزه بیش از آنکه وی را یک مدرس حوزه علمیه بشناسند، یک محقق و پژوهشگر سترگ می شناسند.

دانشنامه آزاد فارسی

صالحی نجف آبادی نعمت الله. صالحی نجف آبادی، نعمت الله (نجف آباد ۱۳۰۲ـ۱۳۸۵ش)
صالحی نجف آبادی، نعمت الله
صالحی نجف آبادی، نعمت الله
صالحی نجف آبادی، نعمت الله
صالحی نجف آبادی، نعمت الله
صالحی نجف آبادی، نعمت الله
فقیه و روحانی معاصر ایران. پدرش کشاورز بود و در کودکی و نوجوانی به کار چوپانی و کشاورزی اشتغال داشت. وی با شرکت در جلسات شبانه در یکی از منازل نجف آباد به خواندن عربی و آموختن قرآن اهتمام ورزید. دوستی با آیت الله حسینعلی منتظری که در آن زمان نوجوان بود، سبب شد تا به حوزۀ علمیۀ اصفهان وارد شود و محضر استادان بزرگی همچون حاج آقا محمدرحیم ارباب، شیخ محمدحسن عالم نجف آبادی، میرزا علی آقا شیرازی و آیت الله فیاض اصفهانی را درک کند. صالحی پس از طی دورۀ سطح، در ۱۳۲۵ش برای تحصیل دروس خارج فقه و اصول راهی قم شد و ابتدا نزد آیت الله سید محمد داماد و سپس نزد امام خمینی، آیت الله بروجردی و علامه طباطبایی تا اخذ درجۀ اجتهاد تحصیل کرد. صالحی نجف آبادی از بدو قیام و نهضت امام خمینی از آن جانبداری می کرد. در ۱۳۵۲ دستگیر و به تبعید در شهرهای ابهر، تویسرکان و مهاباد محکوم شد. وی کتابی به نام «شهید جاوید» دربارۀ نهضت امام حسین (ع) و واقعۀ کربلا نگاشت که دیدگاه متفاوتی از نظرات مشهور در آن مطرح شده بود. در این اثر، هدف امام از حرکت به سوی کربلا، تشکیل حکومت اسلامی اعلام شده بود و این از نظر برخی، با علم امام منافات داشت. این مسئله موجب تنش های فراوان شد و وی مورد آزار و طعن قرار گرفت. سوءاستفادۀ دستگاه امنیتی ساواک نیز مزید بر علت شد ولی صالحی همچنان از نظرات خود دفاع کرد و حاضر به رد و انکار آن نشد. او آثار متعددی نوشت که جملگی صبغۀ انتقادی داشت. برخی آثار وی عبارت اند از جمال انسانیت یا تفسیر سورۀ یوسف، حدیث های خیالی، نگاهی به حماسۀ حسینی استاد مطهری، جهاد در اسلام، پژوهشی جدید در چند مبحث فقهی، مجموعه مقالات، ولایت فقیه: حکومت صالحان، عصای موسی یا درمان بیماری غلو، و قضاوت زن در فقه اسلامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس