صالِحی، حبیب الله (شاهرود ۱۲۹۴ـ تهران ۱۳۵۸ش)
ردیف دان، مدرس، و تارنواز ایرانی. پس از عزیمت به تهران، ضمن تحصیلات متوسطه، در محضر علی اکبر شهنازی به آموختن تار پرداخت. پس از دریافت دانشنامۀ لیسانس در رشتۀ علوم طبیعی، آموختن موسیقی را در هنرستان موسیقی ملی ادامه داد و موفق به اخذ دانشنامۀ لیسانس از دورۀ عالی این هنرستان شد. در ارکستر گل ها، ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا، گروه مفتاح و گروه سماعی تار می نواخت و از ۱۳۲۲ با رادیو تهران همکاری می کرد که برخی از آثارش نیز از رادیو پخش شد. او همچنین سال ها در هنرستان موسیقی ملی نواختن تار را تدریس می کرد. ازجمله آثار اوست: بنی آدم برای آواز گروهی، بی گناهم شاخه گل ۲۱۳، و کتاب ردیف عالی موسیقی ایران، از استاد علی اکبر شهنازی به روایت حبیب الله صالحی.
ردیف دان، مدرس، و تارنواز ایرانی. پس از عزیمت به تهران، ضمن تحصیلات متوسطه، در محضر علی اکبر شهنازی به آموختن تار پرداخت. پس از دریافت دانشنامۀ لیسانس در رشتۀ علوم طبیعی، آموختن موسیقی را در هنرستان موسیقی ملی ادامه داد و موفق به اخذ دانشنامۀ لیسانس از دورۀ عالی این هنرستان شد. در ارکستر گل ها، ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا، گروه مفتاح و گروه سماعی تار می نواخت و از ۱۳۲۲ با رادیو تهران همکاری می کرد که برخی از آثارش نیز از رادیو پخش شد. او همچنین سال ها در هنرستان موسیقی ملی نواختن تار را تدریس می کرد. ازجمله آثار اوست: بنی آدم برای آواز گروهی، بی گناهم شاخه گل ۲۱۳، و کتاب ردیف عالی موسیقی ایران، از استاد علی اکبر شهنازی به روایت حبیب الله صالحی.