صاف درون

لغت نامه دهخدا

صاف درون. [ دَ ] ( ص مرکب ) ساده دل. صافی دل. بی غل و غش. بی ریا و تزویر. رجوع به صاف ضمیر و صاف دل شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که باطنش پاک باشد صاف درون صاف ضمیر بی آلایش .

پیشنهاد کاربران

بپرس