صادق مدبر سیاستمدار اهل افغانستان و رئیس شورای رهبری حزب انسجام ملی افغانستان است. او برای هفت ونیم سال رئیس عمومی اداره امور و دارالانشاء ( دبیرخانه ) شورای وزیران در حکومت حامد کرزی بود.
صادق مدبر فرزند سلطان حسین خان در ۲۰ حوت ۱۳۳۸ خورشیدی در ولسوالی مرکز بهسود ولایت وردک دیده به جهان گشود. پدر آقای مدبر شغل معلمی داشت و پس از مدتی خدمت در نظام معارف افغانستان در اثر بیماریِ درگذشت. در این هنگام آقای مدبر چهار سال سن داشت. عموی آقای مدبر نیز مشاغل دولتی و خصوصی داشتند و به همین دلیل سطح فرهنگ و مطالعه در خانواده او متفاوت تر از دیگر خانواده ها بود. آقای مدبر ازدواج کرده و دو پسر و دو دختر دارد. یک پسر و یک دختر او تا مقطع ماستری و یک پسر دیگر او تا مقطع لیسانس تحصیل کرده است. فرزند چهارم آقای مدبر که یک دختر است، هنوز کوچک می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
صادق مدبر با حمایت عمویش توانست دوره مکتب را در لیسه عالی راقول در زادگاهش به عنوان «شاگرد ممتاز» به پایان برساند. هم زمان، او علوم مقدماتی دینی همچون صرف، نحو و صمدیه را نزد عالمان منطقه آموخت و در زمستان های سال های ۱۳۵۴، ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ خورشیدی به کابل می رفت و مضامین ساینسی و ریاضی را در مرکز آموزشی رهنمای علوم انجنیر عثمان واقع شهرنو کابل آموخت و خودش را برای عبور موفقانه از کنکور آماده کرد. او در ۱۸سالگی با عبور از امتحان کنکور در سال ۱۳۵۸ خورشیدی وارد دانشکده فارمسی ( داروسازی ) دانشگاه کابل شد و در سال ۱۳۶۱ از این رشته به سویه لیسانس ( کارشناس ) فراغت حاصل کرد.
مدبر در بهار ۱۳۵۸، به کابل رفت و سرگرم فراگیری دروس دانشگاهی شد. این در حالی بود که جهاد مقدس مردم افغانستان آغاز شده و برخی حرکت های جدی در گوشه گوشه کشور از جمله پایتخت علیه حاکمیت حزب دمکراتیک خلق که وابستگی مفرط به اتحاد شوروی وقت داشت، راه اندازی می شد. آقای مدبر با درک شرایط و اوضاع نابسامان آن زمان و همچنین تهاجم ارتش سرخ در ۶ جدی ۱۳۵۸، به عضویت حرکت اسلامی افغانستان درآمد و در قیام سوم حوت چنداول حضور فعالانه داشت. همچنین وی در سازمان دهی تظاهرات ۱۳۵۹ دانشجویان دانشگاه کابل نقش داشت و در جریان تظاهرات توسط عمال حزب دمکراتیک خلق بازداشت و سه ماه را در زندان پلچرخی سپری کرد؛ اما به دلیل عدم وجود شواهد دوباره آزاد شد. وقتی او به دانشگاه بازگشت به سازمان دهی جوانان و فعالیت های چریکی در شهر کابل در تشکیل حرکت اسلامی افغانستان ادامه داد. پس از فراغت از دانشگاه در سال ۱۳۶۱ نیز فعالیت های مخفی او در کابل ادامه یافت؛ اما سرانجام با دستگیری حدود ۵۰ تن از همرزمانش و اعدام ۲۰ تن آنان، کابل را ترک کرد و به جبهه سیاه پیتاب پایگاه موسی بن جعفر استقرار یافت. پس از پیروزی مجاهدین در سال ۱۳۷۱، او پُست های ریاست دارالانشاء این حزب را به عهده داشت. وی در ۲۴ قوس ( آذر ) ۱۳۷۳ از کنار محمدآصف محسنی کنار رفت و جناح دیگری را با همان نام حرکت اسلامی افغانستان تشکیل داد. وی در این شاخه حزب وحدت سمت رئیس شورای اجرائیه را بر عهده داشت.
صادق مدبر فرزند سلطان حسین خان در ۲۰ حوت ۱۳۳۸ خورشیدی در ولسوالی مرکز بهسود ولایت وردک دیده به جهان گشود. پدر آقای مدبر شغل معلمی داشت و پس از مدتی خدمت در نظام معارف افغانستان در اثر بیماریِ درگذشت. در این هنگام آقای مدبر چهار سال سن داشت. عموی آقای مدبر نیز مشاغل دولتی و خصوصی داشتند و به همین دلیل سطح فرهنگ و مطالعه در خانواده او متفاوت تر از دیگر خانواده ها بود. آقای مدبر ازدواج کرده و دو پسر و دو دختر دارد. یک پسر و یک دختر او تا مقطع ماستری و یک پسر دیگر او تا مقطع لیسانس تحصیل کرده است. فرزند چهارم آقای مدبر که یک دختر است، هنوز کوچک می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
صادق مدبر با حمایت عمویش توانست دوره مکتب را در لیسه عالی راقول در زادگاهش به عنوان «شاگرد ممتاز» به پایان برساند. هم زمان، او علوم مقدماتی دینی همچون صرف، نحو و صمدیه را نزد عالمان منطقه آموخت و در زمستان های سال های ۱۳۵۴، ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ خورشیدی به کابل می رفت و مضامین ساینسی و ریاضی را در مرکز آموزشی رهنمای علوم انجنیر عثمان واقع شهرنو کابل آموخت و خودش را برای عبور موفقانه از کنکور آماده کرد. او در ۱۸سالگی با عبور از امتحان کنکور در سال ۱۳۵۸ خورشیدی وارد دانشکده فارمسی ( داروسازی ) دانشگاه کابل شد و در سال ۱۳۶۱ از این رشته به سویه لیسانس ( کارشناس ) فراغت حاصل کرد.
مدبر در بهار ۱۳۵۸، به کابل رفت و سرگرم فراگیری دروس دانشگاهی شد. این در حالی بود که جهاد مقدس مردم افغانستان آغاز شده و برخی حرکت های جدی در گوشه گوشه کشور از جمله پایتخت علیه حاکمیت حزب دمکراتیک خلق که وابستگی مفرط به اتحاد شوروی وقت داشت، راه اندازی می شد. آقای مدبر با درک شرایط و اوضاع نابسامان آن زمان و همچنین تهاجم ارتش سرخ در ۶ جدی ۱۳۵۸، به عضویت حرکت اسلامی افغانستان درآمد و در قیام سوم حوت چنداول حضور فعالانه داشت. همچنین وی در سازمان دهی تظاهرات ۱۳۵۹ دانشجویان دانشگاه کابل نقش داشت و در جریان تظاهرات توسط عمال حزب دمکراتیک خلق بازداشت و سه ماه را در زندان پلچرخی سپری کرد؛ اما به دلیل عدم وجود شواهد دوباره آزاد شد. وقتی او به دانشگاه بازگشت به سازمان دهی جوانان و فعالیت های چریکی در شهر کابل در تشکیل حرکت اسلامی افغانستان ادامه داد. پس از فراغت از دانشگاه در سال ۱۳۶۱ نیز فعالیت های مخفی او در کابل ادامه یافت؛ اما سرانجام با دستگیری حدود ۵۰ تن از همرزمانش و اعدام ۲۰ تن آنان، کابل را ترک کرد و به جبهه سیاه پیتاب پایگاه موسی بن جعفر استقرار یافت. پس از پیروزی مجاهدین در سال ۱۳۷۱، او پُست های ریاست دارالانشاء این حزب را به عهده داشت. وی در ۲۴ قوس ( آذر ) ۱۳۷۳ از کنار محمدآصف محسنی کنار رفت و جناح دیگری را با همان نام حرکت اسلامی افغانستان تشکیل داد. وی در این شاخه حزب وحدت سمت رئیس شورای اجرائیه را بر عهده داشت.
