صاحب ید طولی ̍ ؛ ورزیده. مجرب.
- امثال :
صاحبش از صد دینار دوم محروم است .
صدقه راه به خانه صاحبش میبرد. ( جامعالتمثیل ) .
غلام میخرم که مراصاحب گوید.
مگر صاحبش مرده است .
- امثال :
صاحبش از صد دینار دوم محروم است .
صدقه راه به خانه صاحبش میبرد. ( جامعالتمثیل ) .
غلام میخرم که مراصاحب گوید.
مگر صاحبش مرده است .