صاحب سر

[ویکی شیعه] صاحب سِرّ عنوان برخی از یاران پیامبر اسلام (ص) و امام علی (ع) که مورد اطمینان آنان بوده و برخی از اخبار غیبی و یا معارف الهی را در سطحی بالاتر از دیگران از ایشان دریافت کرده اند. از حذیفه به عنوان صاحب سر پیامبر(ص) و از افرادی چون کمیل بن زیاد و رشید هجری به عنوان اصحاب سر امیرمؤمنان(ع) یاد شده است. این اصطلاح در مورد معلی بن خنیس از اصحاب امام صادق (ع) و مسافر خادم امام رضا (ع) نیز به کار رفته است.
صاحب سر فردی است که امام اسرار خویش را برای وی بازگو نموده است..
پیامبر (ص)، صاحب سر خود را حضرت علی دانسته اند. در منابع رجالی از حذیفه بن یمان به عنوان صاحب سر پیامبر (ص) یاد شده است؛ زیرا پیامبر به او اطمینان داشت و اخباری از حوادث آینده را با او در میان گذاشته بود. همچنین از باطن برخی افراد به او خبر داده و برخی منافقان را به او شناسانده بود. به ویژه رسول خدا(ص) به هنگام بازگشت از تبوک، نام منافقانی را که قصد ترور وی را داشتند، به او گفت. به همین دلیل شرح حال نگاران از وی با عنوان «صاحب سرّ» (رازدار) رسول خدا (ص) یاد کرده اند. در برخی منابع از عبدالله بن مسعود نیز به عنوان صاحب سر پیامبر یاد شده است.