صاحب زمان

/sAheb/

لغت نامه دهخدا

صاحب زمان. [ ح ِ زَ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) یکی از بزرگان عصر :
مرا از کریمان صاحب زمان
توئی مانده باقی که باقی بمان.
نظامی.

صاحب زمان. [ ح ِ زَ ] ( اِخ ) رجوع به مهدی شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - حجتی که عصر و زمان به وجود او قایم است صاحب العصر صاحب الزمان . ۲ - امام دوازدهم شیعیان .

پیشنهاد کاربران

صاحب و مالک زمان فقط خداست طبق آیه 49 سوره شوری خدا مالک اصلی آسمانها و زمین است و هر چه بخواهد می آفریند.
للهِ مُلْکُ السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ یَخْلُقُ مَا یَشاءُ
صاحبsāheb / مالک، آقا، ارباب، مخدوم، مولا ، خداوند، دارنده، ذیحق ، مالک، موجر ، خواجه،
امام زمان - امام العمر

بپرس