صاحب درنگ

لغت نامه دهخدا

صاحب درنگ. [ ح ِ دِ رَ ] ( ص مرکب ) صبور. شکیبا. متحمل :
دولتیی باید صاحب درنگ
کز قدری بار نیاید به تنگ.

نظامی.

صبور شکیبا

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید