صاحب تأیید. [ ح ِ ت َءْ ] ( ص مرکب ) ورجمند. دارای فره ایزدی. مؤید : پادشاه صاحب تأیید شنید که شیخ شاه ، کرت دیگر در شروان رایت طغیان برافراشته... ( حبیب السیر جزء چهارم از ج 3 ص 352 ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) دارای تایید الهی ورجمند دارنده فره ایزدی : پادشاه صاحب تایید .
