صاحب الزمانی. [ ح ِ بُزْ زَ ] ( اِخ ) رجوع به حسن صاحب الزمانی ( سید... ) شود.
فرهنگ فارسی
( سید ) حسن بن سید جعفر دانشمند ( و. ۱۲۸۸ ه.ق. - ف. ۱۳۵۵ ه.ق ./ ۱۳۱۵ ه.ش . ) وی اصلا اهل یزد بود ولی در تهران تحت تربیت و نعلیم حاج شیخ هادی نجم آبادی و ابو الحسن جلوه و شیخ فضل الله نوری و حسن آشتیانی قرار گرفت . او در علوم متداول از حکمت و کلام و فقه و حدیت و تفسیر متبحر بود. وجه شهرت او به صاحب الزمانی این بود که وی در آغاز جوانی بتحریک شیخ احمد کرمانی این شخص جز شیخ احمد روحی لزومی کرمانی معروف است - در حدود همدان و کرمانشاهان ادعا کرد که صاحب الزمان موعود شیعه است و چون علاوه بر سیادت منظری خوش و هیئتی مطبوع و شبیه بتصاویر خیالی که نقاشان از بعضی امامان میکشند داشت جمعی کثیر بدو گرویدند. از طرف دولت او را با شیخ احمد مزبور توقیف و روانه تهران کردند و پس از ورود بدین شهر بزندان افکندند . شیخ احمد در زندان در گذشت ولی سید حسن بوساطت یکی از اعیان دولت مستخلص شد و از دعاوی پیشین توبه کرد. در اواخر عمر در مشهد توطن داشت .
