صاحب اثر اسفار اربعه

نکته مهم این است که حکیمان مسلمان و ایرانی و نیمه عربی و نیمه فارسی زبان و بنیانگذاران حکمت های اربعه یا چهارگانه مشائی و اشراقی و متعالیه بدایه و نهایه از فارابی و ابن سینا و سهروردی گرفته تا میرداماد و ملاصدرا سراینده اسفار اربعه یا سفر های چهارگانه عقلی - خیالی و سبزواری تا طباطبایی و غیره و ذالک و مسافرین راه حق از طریق سیروسلوک در آفاق و انفس و طی وادی های هفتگانه عرفانی و مشاهده گران هفت شهر عشق نتوانسته اند معنای آیه قرآنی هو الظاهر و الباطن را فهم و درک نمایند که به زبان فارسی به معنای زیر بوده و می باشد : هو یا الله بیرون و درون یا ظاهر و باطن این واقعیت و طبیعت و کیهان می باشد و لذا شناخت او بدون شناخت ظاهر و باطن این واقعیت و بخصوص طبع یا طبیعت انسانی محال و غیر ممکن می باشند . از طرفی دیگر این شیوخ ارجمند و محترم و شریف و بزرگوار ایل و طایفه و قبیله و قوم خود به محتوای یکی از احادیث و یا روایات بنیانگذار و مخترع یوغ سنگین شریعت دین اسلام یعنی ابوالقاسم محمّد ابن عبدالله ملقب به مصطفا شیر خروشان الله در باره ارزش معرفت وحیانی هیچگونه توجهی نداشته اند که در دوران بزرگسالی پس از فروکش کردن میل غریزه طبیعی نام آوری و شهرت طلبی دوران جوانی ، خطاب به مسلمانان فرموده است که اگر در طول روز سه بار سوره کوتاه و چهار آیه ای با شماره ۱۱۲ را بخوانند، انگار محتوای قرآن یا محتوای کل معرفت وحیانی را از بهر یا حفظ نموده اند. لذا پیام پیامبر اسلام خطاب به مسلمانان به شکل: تا لب قبر یا گور دانش بجویند، براستی و حقیقتا منظور دانش بوده است و نه معارف وحیانی و حدیثی و روائی و ارائه تفاسیر قطور و گوناگون و متناقض آنها.
... [مشاهده متن کامل]