صابر علی اکبر

صابر، علی اکبر (شماخی ۱۸۶۲ـ ۱۹۱۱)
صابر، علی اکبر
(نام اصلی: میرزا علی اکبر طاهرزاده) شاعر، متفکر انقلابی و طنزپرداز آذربایجانی. در ۱۸۷۴ پس از گذراندن مکتب به مدرسۀ جدید باکو راه یافت و از محضر سید عظیم شروانی بهره گرفت. در ۱۸۸۴به خراسان رفت و از مشهد و دیگر شهرهای آن دیدن کرد و به بخارا نیز سفر کرد. صابر کار جدی خود را با روزنامۀ ملانصرالدین شروع کرد و در این روزنامه بیشتر با نام مستعار هوپ هوپ مطلب نوشت. در ۱۹۰۸ مدرسۀ امید را تأسیس کرد، اما پس از یک سال به دست مرتجعان بسته شد. در ۱۹۱۰ به باکو رفت و در مدرسۀ «جمعیت نشر معارف» به تدریس زبان فارسی و تعلیمات دینی پرداخت. در باکو در چاپخانه ای کار کرد و از نزدیک با قشر کارگر آشنا شد. به شعر طنز ماهیتی انقلابی داد و از ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۱ حدود بیست قطعه شعر دربارۀ انقلاب مشروطۀ ایران سرود. علی اکبر دهخدا در طنزپردازی از صابر پیروی می کرد. صابر در اشعار خود از مسائلی چون فقر مردم، فرهنگ ارتجاعی حاکم بر مردم، زندگی رقت بار زنان و دیکتاتوری تزار یاد می کرد. اشعار صابر به فارسی، روسی، اوکراینی، ارمنی، گرجی و تاتاری ترجمه شده است. از آثار اوست: هوپ هوپ نامه، مجموعۀ اشعاری به طنز (باکو، ۱۹۱۴) که به دست احمد شفایی به فارسی ترجمه شده است (باکو، ۱۹۶۵)؛ مقالات صابر (باکو، ۱۹۶۲).