صائین قلعه. [ ق َ ع َ ] ( اِخ ) یا شاهین دژ. دهی جزء دهستان ابهررود بخش ابهر شهرستان زنجان ، 18000گزی شمال باختر ابهر، 3000گزی راه شوسه قزوین به زنجان. جلگه و سردسیر. سکنه آن 3143 تن شیعه. آب آن از قنات. محصول آنجاغلات ، یونجه ، کشمش ، انگور، قیسی ، گردو، سیب زمینی ، صیفی. شغل اهالی زراعت ، صنعت ، قالیچه بافی. دو قهوه خانه و در حدود سی دکان سر راه شوسه دارد. ایستگاه راه آهن در 3000گزی شمال ده نزدیک راه شوسه واقع است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ). || در مشرق سلطانیه و نام قدیمی آن قهورد است. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 378 ). حمداﷲ مستوفی در ذکر عراق عجم گوید: سرجهان ، قلعه ای بود بر کوهی که محاذی طارمین است بر پنج فرسنگی سلطانیه بجانب شرقی است و کمابیش پنجاه پاره ده از توابع آن بوده و تمامت در فترت مغول خراب شد. و دیه قهود که مغول آن راصاین قلعه میخوانند ام القرای آنجاست. ( نزهةالقلوب ص 64 ). و در باب ذکر مسافت طرق گوید: از سلطانیه تا دیه قهود که مغول صاین قلعه خوانند پنج فرسنگ ، و از او تا شهر ابهر چهار فرسنگ است. ( نزهةالقلوب ج 3 ص 173 ).
