[ویکی فقه] صائن الدین علی بن محمد حکیم و عارف و فقیه و شاعر و ادیب قرن هشتم و نهم است.
در منابع، به زادگاه او اشاره نشده، ولی از آنجا که پدر و جد وی ساکن اصفهان بودند، به احتمال قریب به یقین در اصفهان به دنیا آمده است. تاریخ ولادت وی نیز در منابع ذکر نشده، اما چون در پایان رساله اش، «نفثة المصدور اول»، تاریخ تالیف آن، ۸۲۹ ضبط شده و در اوایل همین رساله، وی از ۵۹ ساله بودن خود سخن گفته، معلوم می شود که در ۷۷۰ به دنیا آمده است. کنیه او را ابومحمد ذکر کرده و نام وی را به صورت ابن ترکه، ترکه خجندی، صائن الدین، صائن الدین ترکه، صائن الدین ترکه خجندی و صائن الدین خجندی نیز آورده اند. او نواده ابوحامد صدر الدین ترکه اصفهانی بود. صائن الدین، مشهورترین و مهم ترین شخصیت این خاندان به شمار می آید.
در منابع، به زادگاه او اشاره نشده، ولی از آنجا که پدر و جد وی ساکن اصفهان بودند، به احتمال قریب به یقین در اصفهان به دنیا آمده است. تاریخ ولادت وی نیز در منابع ذکر نشده، اما چون در پایان رساله اش، «نفثة المصدور اول»، تاریخ تالیف آن، ۸۲۹ ضبط شده و در اوایل همین رساله، وی از ۵۹ ساله بودن خود سخن گفته، معلوم می شود که در ۷۷۰ به دنیا آمده است. کنیه او را ابومحمد ذکر کرده و نام وی را به صورت ابن ترکه، ترکه خجندی، صائن الدین، صائن الدین ترکه، صائن الدین ترکه خجندی و صائن الدین خجندی نیز آورده اند. او نواده ابوحامد صدر الدین ترکه اصفهانی بود. صائن الدین، مشهورترین و مهم ترین شخصیت این خاندان به شمار می آید.