صائفه

لغت نامه دهخدا

( صائفة ) صائفة. [ ءِ ف َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث صائف. || غزوه روم ، بدان جهت که از شدت سرما و برف در تابستان جنگ کردندی. || خواربار تابستانی. || لیلة صائفة؛ شبی گرم. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس