صائر

لغت نامه دهخدا

صائر. [ ءِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از صیر. || ( اِ ) صائرالباب ؛ شکاف در. ( منتهی الارب ). دَرز در.

صائر. [ ءِ ] ( اِخ ) حازمی گوید: وادیی است در نجد و دیگران گفته اند قریه ای است در یمن و ابوسعد ابوعبدالرحمن محمدبن علی بن مسلم بن علی صائری معروف به سلطان بدان قریه منسوب است. ( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس