صائد

/sA~ed/

لغت نامه دهخدا

صائد.[ ءِ ] ( ع ص ) شکاری. || ( اِخ ) ابن صائد شخصی است که بر وی گمان دجال داشتند. ( منتهی الارب ).

( اسم ) شکار کننده شکاری .

صیدکننده، شکارکننده.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید