شیکران. [ ش َ ک ُ ] ( ع اِ ) گیاهی است ، یا صواب به سین است. ( منتهی الارب ). گیاهی است کشنده ، و بعضی سیکران نیز گفته اند، و شوکران هم آمده. ( آنندراج ). شوکران. ( ناظم الاطباء ). نوعی است از نبات. ( مهذب الاسماء ). شوکران. سیکران. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شوکران شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) گیاهی است علفی و دو ساله از تیره چتریان به ارتفاع ۸ / . تا ۱ / ۵ متر که به حد وفور در اماکن سایه دار و در کنار رودخانه های نقاط مختلف می روید . ساقه اش راست و بدون کرک است و بر روی ساقه و دمبرگ لکه هایی برنگ قهوه یی قرمز دیده می شود . برگهایش متناوب و بزرگ و شفاف و دارای بریدگی های بسیار است ولی وضع متناوب برگها به تدریج که به انتهای ساقه می رسد به هم خورده به صورت متقابل در می آید رنگ برگها در سطح فوقانی پهنک سبز شفاف و در سطح تحتانی سبز کم رنگ است . گلهایش کوچک و سفید رنگند . در شوکران ۵ آلکالوئید یافت می شود . میوه شوکران در استعمال داخلی دارای اثر آرام کننده و ضد تشنج است . این گیاه در اکثر نقاط آسیا و اروپا و افریقا به فراوانی می روید و در تمام نقاط ایران نیز ( خصوصا خراسان و فارس ) بوفور دیده می شود شوکران یونانی دورس طحمائ شیکران صرو بالداران قونیون بیوک بالدیران شورکران آنتنی درست بسبس بری شوکیران . توضیح ۱ سقراط حکیم یونانی به وسیله عصاره میوه این گیاه مسموم شد . توضیح ۲ در برخی کتب بیخ تفت را مرادف با شکران یا ریشه شوکران ذکر کرده اند در حالی که تفت گیاه دیگریست و ارتباطی با شوکران ندارد . یا شوکران آبی . گونه ای شوکران که علفی و پایاست و ارتفاعش تا ۱ / ۳ متر میرسد و در مردابها و نواحی آبگیر مناطق شمالی نیمکره می روید . ریزوم آن متورم و بیضوی و حجیم است و چون عرضا قطع شود شیره نا مطبوعی برنگ مایل به زرد از آن خارج می شود . از اختصاصات این گیاه آنست که اولا بر خلاف شوکران کبیر ساقه اش فاقد لک است و ثانیا پایه اشعه چتر اصلی آن بدون گریبانه است . بوی آن شبیه کرفس و طعمش جعفری است . گلهایش کوچک و سفید رنگند . ساقه زیرزمینی این گیاه سمی و خطرناک است مسمومیت حاصل از عصاره این گیاه مزبور عوارض شدیدی را در انسان تولید می کند که منجر به مرگ می شود جقوطه فیروزا صوبالدیرانی قاتل البقر شیکران آبی شیکران مائی شوکران مائی . یا شوکران باغی . شوکران صغیر . یا شوکران نابستانی . شوکران صغیر . یا شوکران صغیر . گونه ای شوکران که ارتفاعش از شورکان آبی کمتر و ریشه اش دوکی شکل و ساقه اش شفاف و بی کرک و دارای خطوط قابل تشخیص است . به علاوه گاهی بر روی آن خطوط یا لکه های برنگ قرمز دیده می شوند . برگهایش نرم برنگ سبز تیره و گلهایش سفید رنگ است . برای این گیاه اثر دارویی شناخته نشده و نیز بر خلاف شوکران کبیر فاقد مواد سمی است اگر چه دارای مقادیر بسیار کمی کونیسین می باشد کزبرهالثعلب کرفس الکلاب جعفری زهری شوکران بستانی شوکران باغی بقدونس کاذب . یا شوکران مائی . شوکران آبی .
