شیپور یا بوق ( انگلیسی: Bugle ) ساده ترین
ساز بادی برنجی می باشد. در این
ساز کلید یا دکمه ای برای تغییر
ارتفاع وجود ندارد و
نوازنده باید با تغییر دادن حالت لب ها و دهان خود
نت ها را عوض کند.
وسعت صدای این ساز تنها شامل پنج نت می شود که با فشار هوا و هارمونیک ها، تولید صدا می کند.
شیپور بیشتر در عرصهٔ نظامی برای اجرای علامت های صوتی مانند بیدارباش بکار می رود. ساز
کورنت نوع کلیددار شیپور است. ساز
ساکسیفون نوع تکمه ای شیپور است
اسرافیل یکی از فرشتگان خدا در باور
مسلمانان است و بیشترین شهرت اسرافیل به خاطر شیپور اوست که همیشه آن را بر لب دارد و قرار است در روز رستاخیز با دمیدن در آن مردگان را زنده کند. به شیپور اسرافیل اصطلاحاً «صور اسرافیل» گفته می شود. [ ۱]
طبق آنچه در
چوغامیش برجای مانده و در سالهای ۱۹۶۶–۱۹۶۱ میلادی، یافت شده است. این مهرنگاره ۳۴۰۰ ساله؛ سیمایی از بزم رامشگران را نشان می دهد. در این بزم باستانی، دسته ای خنیاگر ( نوازنده ) دیده می شوند که هر کدام، به نواختن سازی سرگرم هستند. چگونگی نواختن و نشستن این رامشگران، نشان می دهد که آنها، نخستین دسته خنیاگران (
ارکستر ) جهان هستند. در این گروه رامشگران، می بینیم که نوازنده ای
چنگ و دیگری شیپور و آن دیگر
تنبک می نوازد. چهارمین رامشگر در این میان، خواننده ای است که آواز می خواند. [ ۲]
