شیپاک

لغت نامه دهخدا

شیپاک. ( اِخ ) مردوک بابلی. نام یکی از خدایان بابلی که کاسی ها هنگام هجوم ببابل آنرا بکار می برده اند و اصلاً ریشه قفقازی دارد. ( از تاریخ کرد رشید یاسمی ص 38 ).

فرهنگ فارسی

مردوک بابلی نام یکی از خدایان بابلی که کاسیها هنگام هجوم ببابل آنرا بکار میبرده اند و اصلا ریشه قفقازی دارد .

پیشنهاد کاربران

در بلوچستان خصوصا منطقه تاریخی ایرندگان، به ترکه درخت انار که برای تنبیه استفاده میشود شیپاک میگوید
در گذشته شیپاک را ۲۴ ساعت در آب می گذاشتند تا کاملآ نرم و انعطاف پذیر شود و بعد از آن بستن پای فرد به کف پای تنبیه شونده ضربه میزدند

بپرس