شیوه نامه عمومی

[ویکی نور] با توجه به اینکه این مقالات به زبان فارسی تدوین می شود، لذا مناسب است برای پاسداشت زبان فارسی و یکسان سازی نگارش مقالات، همه پژوهشگران از آخرین ضوابط نوشتاری و ویرایشی مصوب فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، تبعیت کنند. موارد ذکر شده تنها به عنوان نمونه ارائه شده است.
ویرگول می تواند اجزای یک جمله را در جایی که نیاز به مکث هست، از هم جدا کند؛ حال آنکه نقطه ویرگول برای جداسازی دو جمله که با هم ارتباط معنایی دارند، به کار می رود.
هرگاه در متن مقاله مطلبی از یک کتاب یا مجله یا.. به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، نقل شود، باید آن را مستند ساخت. این مستندسازی شیوه ‏های مختلفی دارد که در اینجا به بخش‏ هایی از آن اشاره می ‏شود. شایسته است نویسنده، دقت لازم را در شناسایی منابع، جمع آوری مطالب و چینش خوب و منطقی آنها به عمل آورد.
برای ذکر آدرس در پانوشت، نام مؤلف، تاریخ انتشار (در صورتی که آثار مؤلف متعدد باشد)، شماره صفحه به ترتیب می ‏آید و پس از آن، نقطه آورده می ‏شود؛ مانند: (منطقی، 1382، ص27).
اگر تألیف دارای دو یا سه مؤلف باشد، نام آنها به ترتیب ذکر شده در اثر به همراه شماره صفحه می ‏آید؛ ولی در آثار با بیش از سه مؤلف، نام اولین مؤلف ذکر می ‏شود و به دنبال آن عبارتِ «و همکاران» می ‏آید؛ مانند: (سرمد، بازرگان و حجازی، ص50) یا (نوربخش و همکاران، ص75).
هرگاه به دو یا چند اثر مهم اشاره شود، همه آنها در داخل پرانتز، و به ترتیب تاریخ نشر پشت سرهم می‏ آیند؛ مانند: (والاس، 1980، ص15؛ 1988، ص27؛ 1990، ص5). و اگر چند اثر یک مؤلف در یک سال منتشر شده باشد، آثار مختلف او با حروف الفبا از هم متمایز می ‏گردند؛ مانند: (احمدی، 1365الف، ص22؛ 1365ب، ص16).