شیوه نامه شیکاگو

شیوه نامهٔ شیکاگو ( به انگلیسی: The Chicago Manual of Style، اختصار: CMOS, CMS ) ، که به شیکاگو ( به انگلیسی: Chicago ) نیز معروف است، شیوه نامه ای برای نوشتن است که در علوم انسانی بسیار پرکاربرد است. این شیوه نامه را دانشگاه شیکاگو در دو قالبِ برخط و کتاب چاپی ارائه می دهد. ویراستِ هفدهم ( ۲۰۱۷ ) ، نسخهٔ کنونی آن است که در سه بخش تنظیم شده است. در بخش اول به فرایند انتشار، در بخش دوم به شیوه ها و کاربردها، و در بخش آخر به نمایه ها و چگونگی ارجاع به منابع می پردازد. یادکرد منابع طبق این شیوه نامه به یکی از دو روشِ «نویسنده - تاریخ» یا «پانویس/پاورقی - کتاب شناسی» انجام می شود. هنگامی که به جزئیات روش یادکرد در شیوه نامهٔ شیکاگو اشاره نشود، معمولاً منظور روش دوم، یعنی پانویس - کتاب شناسی است.
در اسلوب پانویس - کتاب شناسی، یادکرد منابع در پانویس است و پانویس ها با شماره مشخص می شود. می توان در پایانِ رساله، فهرستی الفبایی از مآخذ ذکر کرد ( بخش «کتاب شناسی» ) ؛ اما اجباری نیست؛ به شرطی که یادکرد منابع در پانویس ها کامل و دقیق باشد. از سوی دیگر، می توان در یادکرد منابع از کوته نوشت ها و خلاصه نویسی بهره برد. در این صورت، ذکر کاملِ فهرست منابع و مآخذ اجباری ست.
در اسلوب دیگر ( نویسنده - تاریخ ) ، یادکرد منابع در متن اصلیِ نوشتار و داخل پرانتز است و به طور عادی به نام نویسنده و سال چاپِ اثر اشارت می رود. نمونه:
در پایان نوشتار، فهرست «آثار یادکرده» یا «مراجع» آورده می شود.
• ویراست نخست، ۱۹۰۶
• ویراست دوم، ۱۹۱۰
• ویراست سوم، ۱۹۱۱
• ویراست چهارم، ۱۹۱۴
• ویراست پنجم، ۱۹۱۷
• ویراست ششم، ۱۹۱۹
• ویراست هفتم، ۱۹۲۰
• ویراست هشتم، ۱۹۲۵
• ویراست نهم، ۱۹۲۷
• ویراست دهم، ۱۹۳۷
• ویراست یازدهم، ۱۹۴۹
• ویراست دوازدهم، ۱۹۶۹
• ویراست سیزدهم، ۱۹۸۲
• ویراست چهاردهم، ۱۹۹۳
• ویراست پانزدهم، ۲۰۰۳
• ویراست شانزدهم، ۲۰۱۰
• ویراست هفدهم، ۲۰۱۷