شیوه تولید (اقتصاد مارکسی). در نظریه مارکسیستی ماده باوری تاریخی، یک شیوه تولید ( به انگلیسی:Mode of production به آلمانی: Produktionsweise، «راه و روش تولید» ) ترکیبی خاص از موارد زیر است:
• نیروهای تولیدی: این نیروها شامل نیروی کار انسانی و ابزار تولید ( ابزار، ماشین آلات، ساختمان های کارخانه، زیرساخت ها، دانش فنی، مواد خام، گیاهان، حیوانات، زمین قابل بهره برداری ) است.
• روابط اجتماعی و فنی تولید: این روابط شامل روابط مالکیت، قدرت و کنترل ( قانون حقوقی ) حاکم بر وسایل تولید جامعه، انجمن های کار تعاونی، روابط بین مردم و اشیاء کار آنها و روابط بین طبقات اجتماعی است.
مارکس باور داشت که توانایی تولیدی و مشارکت یک فرد در روابط اجتماعی دو ویژگی اساسی بازتولید اجتماعی است و شیوهٔ خاص آن روابط اجتماعی در شیوهٔ تولید سرمایه داری ذاتاً در تضاد با رشد تدریجی قابلیت های تولیدی انسان ها است. [ ۱] یک مفهوم پیشرو و تاریخی تر، شیوه امرار معاش ( mode of subsistence ) آدام اسمیت بود که پیشرفت انواع جامعه را بر اساس چگونگی تأمین نیازهای مادی شهروندان یک جامعه ترسیم می کرد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• نیروهای تولیدی: این نیروها شامل نیروی کار انسانی و ابزار تولید ( ابزار، ماشین آلات، ساختمان های کارخانه، زیرساخت ها، دانش فنی، مواد خام، گیاهان، حیوانات، زمین قابل بهره برداری ) است.
• روابط اجتماعی و فنی تولید: این روابط شامل روابط مالکیت، قدرت و کنترل ( قانون حقوقی ) حاکم بر وسایل تولید جامعه، انجمن های کار تعاونی، روابط بین مردم و اشیاء کار آنها و روابط بین طبقات اجتماعی است.
مارکس باور داشت که توانایی تولیدی و مشارکت یک فرد در روابط اجتماعی دو ویژگی اساسی بازتولید اجتماعی است و شیوهٔ خاص آن روابط اجتماعی در شیوهٔ تولید سرمایه داری ذاتاً در تضاد با رشد تدریجی قابلیت های تولیدی انسان ها است. [ ۱] یک مفهوم پیشرو و تاریخی تر، شیوه امرار معاش ( mode of subsistence ) آدام اسمیت بود که پیشرفت انواع جامعه را بر اساس چگونگی تأمین نیازهای مادی شهروندان یک جامعه ترسیم می کرد. [ ۲]
