شیوه بارونی اسکاتلند ( انگلیسی: Scottish Baronial ) سبکی در معماری است که در قرن های شانزدهم و هفدهم میلادی رواج داشت و در دوره ای در قرن نوزدهم میلادی احیا شد. شیوهٔ دوران اول ( شیوه بارونی اسکاتلند اصلی ) محدود به قلاع کوچک و خانه برج های اسکاتلند بود و عناصری از شیوهٔ معماری رنسانس را به بناهایی می افزود که ویژگی های معماری قرون وسطایی اسکاتلندی را داشتند. سبک دورهٔ دوم ( احیای شیوهٔ بارونی اسکاتلند ) گونه ای از الگو و حس ملی بریتانیایی محسوب می شد و بیشتر در ابنیهٔ عمومی و دولتی، خانه های ویلایی، و سازه های تزئینی در سراسر بریتانیا دیده می شد.
بارونیال اسکاتلندی "سبک بارونی اسکاتلند" در واقع یک سبک معماری از احیای گوتیک قرن نوزدهم است که اشکال و تزئینات معماری تاریخی اسکاتلند در اواخر قرون وسطی و اوایل دوره مدرن را احیا کرد. ساختمان هایی به این سبک یادآور قلعه های اسکاتلندی هستند، با خطوط سقفی دقیق مشخص شده است که با سقف های مخروطی شکل، تورل ها "tourelle"، و نبردهایی "battlement" که با با دهانه های مایکولاسیون ها "Machicolation"، تزئین شده اند و اغلب با پلانی نامتقارن، مشخص می شوند. معماری بارونی اسکاتلندی که در دوران رومانتیسم و منظره رایج بود، معادل احیای ژاکوبتی در انگلستان در قرن نوزدهم بود و به همین ترتیب ظاهر گوتیک پسین معماری داخلی مستحکم نخبگان در اواخر قرون وسطی و معماری قرن را احیا کرد. دوران ژاکوبین[ ۱] .
تورل "tourelle"، :برجک دایره ای، در پلان دایره ای، با سقف مخروطی است. [ ۲]
اسکاتلند برای جای گیری و موقعیت چشم گیر قلعه ها و برج هایش شناخته می شود که به پاره ای تثبیت شده در مناظر خیال انگیز آن تبدیل شده اند. [ ۳] قلعه ها، برج خانه ها، برج های پیل، و کاخ های سلطنتی این دوره همه به گسترش سبک شاخصی دامن زدند که به شیوه بارونی اسکاتلند موسوم است. این شیوه در قرن شانزدهم میلادی، برای ساخت عمارت های خانه باغی در اسکاتلند به کار گرفته شد و از قرن نوزدهم به بعد نیز احیا شد و هم در اسکاتلند ( از جمله در اقامتگاه سلطنتی بالمورال ) و هم در مناطق دیگر جهان به شکل گسترده ای از آن استفاده می شود. [ ۴] در جریان اصلاحات پروتستانی اسکاتلند در میانهٔ قرن شانزدهم میلادی بسیاری از ویژگی های کلیساهای قرون وسطایی تقبیح شدند که با تخریب گستردهٔ تزئینات، مبلمان، و تجهیزات کلیساهای قرون وسطی همراه بود و جای را برای شکوفا شدن شکل های معمارانهٔ جدید گشود. [ ۵] بااین حال شکل کلیساهای قرون وسطایی در اسکاتلند در دهه های ۱۸۵۰ تا ۱۸۹۰ با ساخت تعداد زیادی از کلیساهای اکثر مذاهب اصلی مسیحی در شیوهٔ معماری نئوگوتیک احیا شد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبارونیال اسکاتلندی "سبک بارونی اسکاتلند" در واقع یک سبک معماری از احیای گوتیک قرن نوزدهم است که اشکال و تزئینات معماری تاریخی اسکاتلند در اواخر قرون وسطی و اوایل دوره مدرن را احیا کرد. ساختمان هایی به این سبک یادآور قلعه های اسکاتلندی هستند، با خطوط سقفی دقیق مشخص شده است که با سقف های مخروطی شکل، تورل ها "tourelle"، و نبردهایی "battlement" که با با دهانه های مایکولاسیون ها "Machicolation"، تزئین شده اند و اغلب با پلانی نامتقارن، مشخص می شوند. معماری بارونی اسکاتلندی که در دوران رومانتیسم و منظره رایج بود، معادل احیای ژاکوبتی در انگلستان در قرن نوزدهم بود و به همین ترتیب ظاهر گوتیک پسین معماری داخلی مستحکم نخبگان در اواخر قرون وسطی و معماری قرن را احیا کرد. دوران ژاکوبین[ ۱] .
تورل "tourelle"، :برجک دایره ای، در پلان دایره ای، با سقف مخروطی است. [ ۲]
اسکاتلند برای جای گیری و موقعیت چشم گیر قلعه ها و برج هایش شناخته می شود که به پاره ای تثبیت شده در مناظر خیال انگیز آن تبدیل شده اند. [ ۳] قلعه ها، برج خانه ها، برج های پیل، و کاخ های سلطنتی این دوره همه به گسترش سبک شاخصی دامن زدند که به شیوه بارونی اسکاتلند موسوم است. این شیوه در قرن شانزدهم میلادی، برای ساخت عمارت های خانه باغی در اسکاتلند به کار گرفته شد و از قرن نوزدهم به بعد نیز احیا شد و هم در اسکاتلند ( از جمله در اقامتگاه سلطنتی بالمورال ) و هم در مناطق دیگر جهان به شکل گسترده ای از آن استفاده می شود. [ ۴] در جریان اصلاحات پروتستانی اسکاتلند در میانهٔ قرن شانزدهم میلادی بسیاری از ویژگی های کلیساهای قرون وسطایی تقبیح شدند که با تخریب گستردهٔ تزئینات، مبلمان، و تجهیزات کلیساهای قرون وسطی همراه بود و جای را برای شکوفا شدن شکل های معمارانهٔ جدید گشود. [ ۵] بااین حال شکل کلیساهای قرون وسطایی در اسکاتلند در دهه های ۱۸۵۰ تا ۱۸۹۰ با ساخت تعداد زیادی از کلیساهای اکثر مذاهب اصلی مسیحی در شیوهٔ معماری نئوگوتیک احیا شد. [ ۶]
wiki: شیوه بارونی اسکاتلند