شیون فومنی (فومن ۱۳۲۵ـ رشت ۱۳۷۷ش) (نام اصلی: فخرالدین پورنصری نژاد) شاعر ایرانی. پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه به معلّمی مشغول شد. به سبب سروده های گیلکی خود، که نامِ «گیله اُوخان» یافته، در میان مردم گیلان شهرت یافته است. امّا هم در شیوه سنّتی و هم در سبک نو فارسی سروده هایش اندک نیست. پیش پای برگ (رشت، ۱۳۷۳ش)؛ از تو برای تو (تهران، ۱۳۷۸ش) ازجمله دفترهای شعر اوست.
میر احمد سید فخری نژاد، متخلص به شیون فومنی ( ۳ دی ۱۳۲۵، فومن – ۲۳ شهریور ۱۳۷۷، تهران ) از شاعران محبوب و مشهور خطه گیلان در سال ۱۳۲۵ ه. ش در شهرستان فومن دیده به جهان گشود شیون فومنی در ۳ دی ۱۳۲۵ در شهرستان فومن متولد شد. او تحصیلات ابتدایی و سه سالهٔ خود را در رشت سپری کرد و بعد از آن به کرمانشاه کوچ کرد و سه سالهٔ دوم دبیرستان را تا اخذ دیپلم طبیعی در ۱۳۴۵ در آنجا گذراند. او در کرمانشاه با محافل ادبی و شاعران این شهر ارتباط داشت و با افرادی همچون جعفر درویشیان و عباس درویشی در مراوده بود. ... [مشاهده متن کامل]
شیون در سال ۱۳۴۶ وارد سپاه دانش در طارم شد و یک سال بعد به استخدام ادارهٔ آموزش و پرورش استان مازندران درآمد و در سال ۱۳۴۸ وارد زندگی زناشویی شد. در کوچی عهده دار مدیریت و تدریس در یکی از مدارس فولاد محله ساری گشت و تا سال ۱۳۵۱ به کار تدریس مشغول بود. پس از آن نیز در دیگر نقاط گیلان به این شغل ادامه داد. او در سال ۱۳۷۲ مبتلا به بیماری نارسایی کلیه شد و یک سال بعد برای درمان این نارسایی به وسیله دیالیز به تهران کوچ کرد و در همین سال با وجود درد شدید موفق به اخذ مدرک تحصیلی لیسانس در ادبیات فارسی، از دانشگاه تربیت معلم شد. شیون در سال ۱۳۷۶ پس از سال ها تدریس، بازنشسته شد. او در شهریور ۱۳۷۷ پس از یک دوره بیماری مزمن کلیوی و انجام پیوند کلیه در یکی از بیمارستان های تهران از دنیا رفت. آرامگاهش در بقعه سلیمان داراب رشت بنا به وصیتش در کنار مقبرهٔ میرزاکوچک جنگلی و در نزدیکی مزار مادرش قرار دارد. شیون فومنی به عنوان یکی از شاعران موفق دو زبانه، شعر محلی و بومی گیلکی را که داشت در محاق فراموشی قرار می گرفت سینه به سینه تا آن سوی مرزهای کشورمان اشاعه داد و از سوی دیگر در حوزهٔ شعر فارسی با انتشار مجموعه های شعر فارسی و ارائهٔ قالبهای معمول و مرسوم شعر فارسی از شاعران اثرگذار و توانای شعر معاصر به شمار می رود. تحقیق و پژوهش در زمینهٔ فرهنگ و ادب گیلان و ارائهٔ مجموعه اشعار گیلکی در قالب غزلیات، منظومه ها و دو بیتی های محلی از جمله آثار اوست. علاوه بر اینها، ترانه سرایی یکی از جنبه های ادبی و هنری شیون است که با مهارت، چیرگی و تسلط بر موسیقی، آواها و ملودی های محلی و فارسی از وی به عنوان موفق ترین شاعر ترانه سرا که در این حوزه ترانه های متعددی از وی به وسیله خوانندگان نامور خوانده شده، نام برده شده است. شیون در کنار شعر گیلکی و شعر فارسی فعالیت های پردغدغه ای در سایر حوزه های ادبی داشته است که از آن جمله است: شعر و ادبیات کودکان، قصه، داستان کوتاه و فیلمنامه ( سناریو ) که طبعاً برشی دیگر از تواناییهای وی به شمار می رود.
