شیوایی

/SivAyi/

معنی انگلیسی:

charm, eloquence, fluency

لغت نامه دهخدا

شیوایی. [ شی ] ( حامص ) صفت و حالت و چگونگی شیوا.فصاحت. بلاغت. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شیوا شود.

صفت و حالت و چگونگی شیوا فصاحت و بلاغت

فصاحت، بلاغت.

eloquence (اسم)

عبارت سازی، فصاحت، سخنوری، شیوایی، علم فصاحت، علم بیان، طلاقت لسان، خوش زبانی

فصاحة

شیرین زبان بودن، خوش سخن بودن، کلام دلنشین داشتن