شینیگامی ( به ژاپنی: 死神 خدای مرگ یا روح مرگ ) چهره بخشیدن به مرگ در فرهنگ ژاپن است. مشخّص نیست که این مفهوم در چه زمانی وارد فرهنگ ژاپنی شده است؛ امکان دارد این موضوع از فرهنگ چین وارد شده باشد یا اینکه در دوره سن گوکو از اروپا تأثیر پذیرفته باشد. این اصطلاح دو بار در نمایشنامه خودکشی های عاشقانه در آمیجیما اثر چیکاماتسو مونزائمون بیان می شود.
اصطلاح شینیگامی می تواند با اندکی مسامحه به هر گونه از اداره کنندگان مافوق طبیعی مقوله مرگ یا خدای مرگ هم اشاره کند. به نظر می رسد که این اصطلاح قدمتی نداشته باشد چون به هیچ کدام از خدایان مذهب شینتو تعلق ندارد و به ندرت هم در فولکلورها از آن استفاده شده است.
امروزه استفاده از این اصطلاح برای راهنمایان ارواح و دیگر موجودات فوق طبیعی در ارتباط با مرگ در مانگا و انیمه ژاپنی بسیار رایج است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاصطلاح شینیگامی می تواند با اندکی مسامحه به هر گونه از اداره کنندگان مافوق طبیعی مقوله مرگ یا خدای مرگ هم اشاره کند. به نظر می رسد که این اصطلاح قدمتی نداشته باشد چون به هیچ کدام از خدایان مذهب شینتو تعلق ندارد و به ندرت هم در فولکلورها از آن استفاده شده است.
امروزه استفاده از این اصطلاح برای راهنمایان ارواح و دیگر موجودات فوق طبیعی در ارتباط با مرگ در مانگا و انیمه ژاپنی بسیار رایج است.
wiki: شینیگامی