شینیون ( به فرانسوی: chignon ) یکی از مدل های رایج آرایش مو است. شینیون واژه ای فرانسوی chignon du cou به معنی «پس گردن» است.
به جمع کردن مو با سنجاق در پشت سر شینیون می گویند اما سبک ها و مدل های زیادی از شینیون وجود دارد. سبک های دیگر شینیون مناسب برای افراد خاص پوش، عروسی ها و نامزدی ها و مراسم رسمی می باشد ولی سبکی که عمومیت دارد همان جمع کردن مو با سنجاق در پشت سر است.
به طور کلّی شینیون یعنی جمع کردن و ثابت نگه داشت موهای نسبتاً بلند به فُرم های گوناگون. مدلی است بسیار هنری که به تخصص و تجربه نیاز دارد و یکی از هنری ترین مدل های آرایشگری است. جلوه های زیبا و گیرای این مدل، وابسته به ابتکار، ذوق و سلیقهٔ آرایشگر حرفه ای یا خود فرد است. [ ۱]
زنان در یونان باستان موهای خود را شنیون و موهای سر خود را با طلا یا زیورآلات دست ساز آرایش می کردند. مردان یونانی نیز از این مدل مو استفاده می کردند ولی با این تفاوت که آنها موهای خود را محکم می بستند. در ایران باستان نوعی از شینیون به نام کریمبوس[ ۲] برای ترکیب با تاج شاهان ساسانی به کار می رفت که بر بالای سر به شکل یک گوی جمع می شد و دور آن می توانست به وسیلهٔ تور یا پارچه پوشانده شود. در برخی از نقش برجسته ها و سکه های بر جای مانده از این دوره به خوبی دیده می شود. این شینیون می توانست از موی مصنوعی درست شده باشد.
. شینیون در چین باستان نیز طرفداران خاص خود را داشت و زنان متأهل یا کم مو از این مدل مو استفاده می کردند.
دهه ۴۰ میلادی، اوج شنیون و مدل مو بود زمانی که در جنگ جهانی دوم زنان که برای پشتیبانی نیروهای مسلح به پشت جبهه ها می رفتند و از مدل موی شینیون همراه با روسری کوچکی استفاده می کردند. امروزه اکثر زنان جهان به ویژه زنان آمریکایی حتی با موهای بلند از این مدل مو استفاده می کنند. دلیل این محبوبیت هم آسانی و زیبایی این مدل می باشد.
شینیون معمولاً براساس اینکه با چه ابزاری اجرا و انجام می شود نامگذاری شده و به عنوان مثال می توان به شینیون با تور، شینیون مواج، شینیون حرارتی و … اشاره کرد
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه جمع کردن مو با سنجاق در پشت سر شینیون می گویند اما سبک ها و مدل های زیادی از شینیون وجود دارد. سبک های دیگر شینیون مناسب برای افراد خاص پوش، عروسی ها و نامزدی ها و مراسم رسمی می باشد ولی سبکی که عمومیت دارد همان جمع کردن مو با سنجاق در پشت سر است.
به طور کلّی شینیون یعنی جمع کردن و ثابت نگه داشت موهای نسبتاً بلند به فُرم های گوناگون. مدلی است بسیار هنری که به تخصص و تجربه نیاز دارد و یکی از هنری ترین مدل های آرایشگری است. جلوه های زیبا و گیرای این مدل، وابسته به ابتکار، ذوق و سلیقهٔ آرایشگر حرفه ای یا خود فرد است. [ ۱]
زنان در یونان باستان موهای خود را شنیون و موهای سر خود را با طلا یا زیورآلات دست ساز آرایش می کردند. مردان یونانی نیز از این مدل مو استفاده می کردند ولی با این تفاوت که آنها موهای خود را محکم می بستند. در ایران باستان نوعی از شینیون به نام کریمبوس[ ۲] برای ترکیب با تاج شاهان ساسانی به کار می رفت که بر بالای سر به شکل یک گوی جمع می شد و دور آن می توانست به وسیلهٔ تور یا پارچه پوشانده شود. در برخی از نقش برجسته ها و سکه های بر جای مانده از این دوره به خوبی دیده می شود. این شینیون می توانست از موی مصنوعی درست شده باشد.
. شینیون در چین باستان نیز طرفداران خاص خود را داشت و زنان متأهل یا کم مو از این مدل مو استفاده می کردند.
دهه ۴۰ میلادی، اوج شنیون و مدل مو بود زمانی که در جنگ جهانی دوم زنان که برای پشتیبانی نیروهای مسلح به پشت جبهه ها می رفتند و از مدل موی شینیون همراه با روسری کوچکی استفاده می کردند. امروزه اکثر زنان جهان به ویژه زنان آمریکایی حتی با موهای بلند از این مدل مو استفاده می کنند. دلیل این محبوبیت هم آسانی و زیبایی این مدل می باشد.
شینیون معمولاً براساس اینکه با چه ابزاری اجرا و انجام می شود نامگذاری شده و به عنوان مثال می توان به شینیون با تور، شینیون مواج، شینیون حرارتی و … اشاره کرد
wiki: شینیون