شیمشیر. ( اِ ) شمشیر. گونه ای از گوشوارک ، و این نام در ارسباران بدین درخت دهند. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شمشیر و گوشوارک شود.
فرهنگ فارسی
۱ - حربه آهنین و فولادین که دارای سینه ای بلند و منحنی و دمهای برنده است . ۲ - روشنایی صبح ( آفتاب ) ( قیاس کنید با تیغ ) یا شمشیر گوشتی . ( گوشتین ) زبان . یا شمشیر حواله ( فرق ) کسی کردن . شمیر بر ( سر ) او زدن . ۳ - درختچه ای است از تیره شمشیریان جزو رده دو لپه ییهای جدا گلبرگ که در جنگلهای شمال ایران فراوانست شیمشیر تقیه الراهب شجره الفهم . ۴ - هل .
