امپراتوری شیلای متحد ( ۶۶۸ میلادی–۹۳۵ میلادی ) به حکومت شیلا در کره پس از فتح بکجه و گوگوریو گفته می شود. بنیانگذار این اتحاد که باعث تشکیل شیلای متحد شد پادشاه موییل بود، اما پسرش مونمو کبیر اولین پادشاه شیلا متحد شد، زیرا امپراتور موییل کره را به طور کامل متحد و شیلای متحد را ایجاد نکرده بود که ناگهان درگذشت. شیلا متحد از سال ۶۶۸ تا ۹۳۵ به مدت ۲۶۷ سال بر کره حکمرانی کرد. امپراتوری شیلا یکی از سه پادشاهی بزرگ در تاریخ کره بود. این امپراتوری در دوره سه مملکت ( سه پادشاهی ) ( از ۵۷ قبل از میلاد تا ۹۳۵ میلادی ) حاکمیت داشت. شیلا در جنوب شرقی کره واقع شده بود و مرکز آن شهر سورابل ( گیونگجو ) بود. شیلا توسعه فرهنگی، سیاسی و اقتصادی بزرگی را تجربه کرد و به عنوان یکی از اولین دولت های متمدن در شبه جزیره کره شناخته می شود. امپراتوری شیلا مقدس که در بین سه پادشاهی ثروتمندترین کشور بود. در دوران طلایی شیلا متحد جمعیت کشور به حدود ۷ میلیون نفر رسید. شیلا در کره به پادشاهی زرین معروف است، دوره شاه وون سونگ دوره طلایی بود.
پس از جنگ های اتحاد، سلسله تانگ قلمروهایی در خاک گوگوریو سابق پدیدآورده و اقدام به مدیریت و تأسیس جوامعی در بکجه نمود. شیلا در سال ۶۷۱ در بکجه و شمال کره به چینی ها یورش برد. سپس سلسله تانگ در سال ۶۷۴ به شیلا حمله کرد اما شیلا ارتش تانگ را در شمال شکست داد. شیلا تا سال ۶۷۶ قوای تانگ را از شبه جزیره کره بیرون کرد تا به اتحاد بیشتر بخش های سه پادشاهی دست یابد.
با اتحاد سه پادشاهی در شبه جزیره کره در سال ۶۶۸، شیلا افزایش قابل توجهی را در قلمرو و جمعیت خود تجربه کرد. شیلای متحد وارد دوران خیره کننده ای از رشد اقتصادی شد. شیلا در کره به پادشاهی زرین نیز معروف است.
شیلا و تانگ مبادلات زیادی را در زمینه تجار، راهب ها، و علمای کنفسیوسی انجام می دادند. شیلا صنایع دستی طلایی و نقره ای و جنسینگ به تانگ صادر می کرد و کتب، ظروف چینی، پارچه های ابریشمی ساتن، البسه، و تولیدات صنعتی را از تانگ وارد می نمود. محصولات از آسیای مرکزی به شیلا معرفی می شدند و تجار آن منطقه از طریق جاده ابریشم و مسیرهای دریایی از شیلا بازدید می کردند. شیلای متحد عصری طلایی از هنر و فرهنگ بود و بودائیت به بخش عمده ای از فرهنگ شیلا بدل گشت. صومعه های بودایی به مانند بولگوکسا نمونه هایی از معماری پیشرفته کره ای و تأثیرگذاری بودائیت هستند. معماری و هنر مورد حمایت دولت در این عصر مثل معبد هوانگ نیونگ سا، معبد بونهوانگ سا، و غار سوک گورام در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از جنگ های اتحاد، سلسله تانگ قلمروهایی در خاک گوگوریو سابق پدیدآورده و اقدام به مدیریت و تأسیس جوامعی در بکجه نمود. شیلا در سال ۶۷۱ در بکجه و شمال کره به چینی ها یورش برد. سپس سلسله تانگ در سال ۶۷۴ به شیلا حمله کرد اما شیلا ارتش تانگ را در شمال شکست داد. شیلا تا سال ۶۷۶ قوای تانگ را از شبه جزیره کره بیرون کرد تا به اتحاد بیشتر بخش های سه پادشاهی دست یابد.
با اتحاد سه پادشاهی در شبه جزیره کره در سال ۶۶۸، شیلا افزایش قابل توجهی را در قلمرو و جمعیت خود تجربه کرد. شیلای متحد وارد دوران خیره کننده ای از رشد اقتصادی شد. شیلا در کره به پادشاهی زرین نیز معروف است.
شیلا و تانگ مبادلات زیادی را در زمینه تجار، راهب ها، و علمای کنفسیوسی انجام می دادند. شیلا صنایع دستی طلایی و نقره ای و جنسینگ به تانگ صادر می کرد و کتب، ظروف چینی، پارچه های ابریشمی ساتن، البسه، و تولیدات صنعتی را از تانگ وارد می نمود. محصولات از آسیای مرکزی به شیلا معرفی می شدند و تجار آن منطقه از طریق جاده ابریشم و مسیرهای دریایی از شیلا بازدید می کردند. شیلای متحد عصری طلایی از هنر و فرهنگ بود و بودائیت به بخش عمده ای از فرهنگ شیلا بدل گشت. صومعه های بودایی به مانند بولگوکسا نمونه هایی از معماری پیشرفته کره ای و تأثیرگذاری بودائیت هستند. معماری و هنر مورد حمایت دولت در این عصر مثل معبد هوانگ نیونگ سا، معبد بونهوانگ سا، و غار سوک گورام در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند.
wiki: شیلای متحد