بی شک مردم کوفه از شیعیان علی بن ابی طالب ( ع ) بودند و امام حسین ( ع ) را شیعیانش کشتند، لذا در همان زمان هم می گفتند قلوبهم معه و سیوفه علیه. . .
امام حسین ( ع ) به دست مسلمانان و دوستداران پدرش کشته شد و حتی به دستش شامیان کشته نشد به دست کوفیان کشته شد ( حماسه حسینی، شهید مطهری )
... [مشاهده متن کامل]
مسعودی ( مورخ تاریخ ) می گوید همه کسانی که به جنگ با امام آمدند و او را کشتند اهل کوفه بودند و حتی یک شامی هم در میانشان نبود.
سایت مکارم :هیچ شکّی وجود ندارد که مردم کوفه، امام حسین ( ع ) را دعوت کردند و او را یاری نکردند و بعداً در کشتن او نیز مباشرت کردند. /makarem. ir
ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند
اما ماجرا، بعد میانه ای هم دارد و آنهم �کوفیان� است. و بخشی از اهمیت حادثه کربلا در این است که کسانی در قتل حسین دست داشتند که خود، از ایشان با اصرار و با نامه های فراوان دعوت کرده بودند که به کوفه بیاید و امامت ایشان را و رهبری کوفه را بر عهده بگیرد. و همین کوفیان بودند که امام را تنها گذاشتند ( امام درمنزل زباله که خبر شهادت مسلم و هانی عبدالله بن بقطر رسید، فرمودند: �و قد خذلتنا شیعتنا� شیعه ما، ما را تنها گذاشتند. ( طبری، ج۷، ص ۲۹۸۷ ) ) نهایت یاری کوفیان این بود که طبری می گوید: �تنی چند از پیران کوفه بر تپه ایستاده بودند و می گریستند و می گفتند خدایا نصرت خویش را ببار�. ( طبری، ص ۲۹۷۹ )
سپاه شام در کربلا حضور نداشت و دعوت کنندگان حسین بودند که در صف مقدم سپاه عمر سعد حضور داشتند و اباعبداالله در خطبه اول روز عاشورا آنها را به نام مورد خطاب قرار می دهد که �یا شبث بن ربعی، ویا حجار بن أبجر، ویا قیس بن الأشعث، و یا زید بن الحارث�، مگر شما نبودید که مرا دعوت کردید که بیا ( طبری، ص ۳۰۲۴ ) و کوفیان کسانی بودند که در حال قتل حسین هم گریه می کردند.
اشک های عمر سعد بر دو گونه و ریشش روان بود، آنگاه که شمر در قتلگاه بود و زینب از او تعجب می کند که تو هستی و می بینی و حسین را می کشند! ( اَی عمر، ایقتل ابا عبدالله و انت تنظر الیه؟ فصرف بوجهه عنها و دموعه تسیل علی لحیته ( طبری، ص ۳۰۶۰ ) ) .
و این، همان چیزی است که باعث تعجب امام سجاد ( ع ) می شود در آستانه ورود به کوفه، وقتی که می بیند همه در حال گریه در عزای حسین هستند و می گوید:
�اینها که همه بر عزای ما گریان هستند، پس چه کسی ما را کشت؟�
امام حسین ( ع ) به دست مسلمانان و دوستداران پدرش کشته شد و حتی به دستش شامیان کشته نشد به دست کوفیان کشته شد ( حماسه حسینی، شهید مطهری )
... [مشاهده متن کامل]
مسعودی ( مورخ تاریخ ) می گوید همه کسانی که به جنگ با امام آمدند و او را کشتند اهل کوفه بودند و حتی یک شامی هم در میانشان نبود.
سایت مکارم :هیچ شکّی وجود ندارد که مردم کوفه، امام حسین ( ع ) را دعوت کردند و او را یاری نکردند و بعداً در کشتن او نیز مباشرت کردند. /makarem. ir
ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند
اما ماجرا، بعد میانه ای هم دارد و آنهم �کوفیان� است. و بخشی از اهمیت حادثه کربلا در این است که کسانی در قتل حسین دست داشتند که خود، از ایشان با اصرار و با نامه های فراوان دعوت کرده بودند که به کوفه بیاید و امامت ایشان را و رهبری کوفه را بر عهده بگیرد. و همین کوفیان بودند که امام را تنها گذاشتند ( امام درمنزل زباله که خبر شهادت مسلم و هانی عبدالله بن بقطر رسید، فرمودند: �و قد خذلتنا شیعتنا� شیعه ما، ما را تنها گذاشتند. ( طبری، ج۷، ص ۲۹۸۷ ) ) نهایت یاری کوفیان این بود که طبری می گوید: �تنی چند از پیران کوفه بر تپه ایستاده بودند و می گریستند و می گفتند خدایا نصرت خویش را ببار�. ( طبری، ص ۲۹۷۹ )
سپاه شام در کربلا حضور نداشت و دعوت کنندگان حسین بودند که در صف مقدم سپاه عمر سعد حضور داشتند و اباعبداالله در خطبه اول روز عاشورا آنها را به نام مورد خطاب قرار می دهد که �یا شبث بن ربعی، ویا حجار بن أبجر، ویا قیس بن الأشعث، و یا زید بن الحارث�، مگر شما نبودید که مرا دعوت کردید که بیا ( طبری، ص ۳۰۲۴ ) و کوفیان کسانی بودند که در حال قتل حسین هم گریه می کردند.
اشک های عمر سعد بر دو گونه و ریشش روان بود، آنگاه که شمر در قتلگاه بود و زینب از او تعجب می کند که تو هستی و می بینی و حسین را می کشند! ( اَی عمر، ایقتل ابا عبدالله و انت تنظر الیه؟ فصرف بوجهه عنها و دموعه تسیل علی لحیته ( طبری، ص ۳۰۶۰ ) ) .
و این، همان چیزی است که باعث تعجب امام سجاد ( ع ) می شود در آستانه ورود به کوفه، وقتی که می بیند همه در حال گریه در عزای حسین هستند و می گوید:
�اینها که همه بر عزای ما گریان هستند، پس چه کسی ما را کشت؟�