شیظمه

لغت نامه دهخدا

( شیظمة ) شیظمة. [ ش َ ظَ م َ] ( ع ص ، اِ ) مؤنث شیظم. ( ناظم الاطباء ). مؤنث شیظم ، یعنی سخت دراز تناور. جوان از شتر و اسب و مردم. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شیظم شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس