شیطان و خدا

شیطان و خدا ( به فرانسوی: Le Diable et le Bon Dieu ) نام نمایش نامه است که توسط ژان پل سارتر، فیلسوف اهل فرانسه در سال ۱۹۵۱ میلادی نوشته شده است.
موضوع این نمایشنامه سرگذشت مردی است که می خواهد آزادانه اول «بدی» را و سپس «خوبی» را تجربه کند. پس نخست شیطان و سپس خدا را سرمشق خود قرار می دهد. اما بیهودگی این انتخاب را درمی یابد؛ زیرا کاری عبث است که در انزواء و به دور از جامعه صورت می گیرد. صحنه وقایع در آلمان دوره رنسانس می باشد در آن زمان که زمین داران با زمین داران و روستائیان با زمین داران می جنگند. گوتس، سردار جنگ، که فرزند حرام زاده مادری از طبقه اشراف و پدری از طبقه دهقان است، نخست تصمیم گرفته است که بدی کند؛ دست به غارت می زند و می جنگد و به یارانش خیانت می کند؛ ولی سرانجام بدی به نظرش یکنواخت می آید و از اینکه همواره باید رذالتهای تازه ای ابداع کند خسته می شود. در رویارویی با کشیشی که هاینریش نام دارد تصمیم می گیرد که از این پس خوبی کند و مرد مقدسی شود. اما انگیزه او عشق به بشر نمی باشد، بلکه میل رسیدن به جایگاه است…[ ۱]
• ش‍ی‍طان و خ‍دا: ن‍م‍ای‍ش‍ن‍ام‍ه در س‍ه پ‍رده و ی‍ازده ت‍اب‍ل‍و، ترجمه ابوالحسن نجفی، انتشارات نیل۱۳۴۵
• ش‍ی‍طان و خ‍دا: ن‍م‍ای‍ش‍ن‍ام‍ه در س‍ه پ‍رده و ی‍ازده مجلس، ترجمه ابوالحسن نجفی، انتشارات کتاب زمان۱۳۵۷
• شیطان و خدا، ترجمه علیرضا قدری، انتشارات آرمان نوباوه۱۳۹۹