شیشو

لغت نامه دهخدا

شیشو. ( اِ ) تیهو. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ). شیشک. ( از آنندراج ) ( از فرهنگ جهانگیری ). اسم فارسی طیهوج است. ( تحفه حکیم مؤمن ). شیشک. شیشاک. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به تیهو و شیشک و مترادفات دیگر شود. || جانوری شبیه بوزینه. ( ناظم الاطباء ). || نشیب و پستی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

= تیهو

دانشنامه آزاد فارسی

شی شو (Si Shu)
(چهار کتاب) چهار متن کهن کنفوسیوسی. موضوع رسمی امتحانات کارمندان دولت در چین از ۱۳۱۳م تا ۱۹۰۵ بودند و عملاً برای آشنایی دانشجویان چینی با ادبیات کنفوسیوسی استفاده می شدند. انتشار این چهار متن در یک کتاب در ۱۱۹۰م، همراه با تفاسیر زی شی، فیلسوف بزرگ نوکنفوسیوسی، آیین کنفوسیوس را در چین حیاتی دوباره بخشید. از ۱۴۱۵ نیز مطالعۀ تفاسیر جوشی، نظیر چهار کتاب، لازمۀ موفقیت در امتحانات کارکنان دولت بود. شی شو، حتی همراه با تفاسیرش، کم حجم است. چهار بخش آن نظمی اصولی ندارند. نخستین آن ها، تاشوئه، رسالۀ کوتاهی در اخلاق و سیاست است. دومی، چونگ یونگ، که بلندتر و انتزاعی تر است، به موضوع هایی نظیر راه ملکوت، حرکت، موجودات روحانی، و ایثارهای مذهبی می پردازد. سومی، لون یو، مشتمل بر نقل قول های مستقیمی از کنفوسیوس حکیم (۵۵۱ـ۴۷۹پ م)، معتبرترین منبع آموزش تحصیلات تکمیلی است. چهارمی،منکیوس، که بلندترین کتاب هاست، مشتمل بر تعالیم منکیوس (۳۷۲ـ۲۸۹پ م)، تحسین برانگیزترین دانشمند کنفوسیوسی است.

پیشنهاد کاربران

بپرس