شیرینی خوران. [ خوَ / خ ُ ] ( اِمص مرکب ) شیرینی خوردن. مجلس جشن و سرور و شادمانی تشکیل دادن و در آن حضار را شیرینی قسمت نمودن. || مراسم نامزدی برپای داشتن عروس و داماد را پیش از آئین نکاح. شیرینی خوردن. ( یادداشت مؤلف ) :
چو عقد گفتگو بستی دهانش
شدی جان صرف شیرینی خورانش.سعید اشرف ( از آنندراج ).
رجوع به شیرینی خوردن شود.