شیرینه باف

لغت نامه دهخدا

شیرینه باف. [ ن َ / ن ِ ] ( ن مف مرکب ، اِ مرکب ) شیرین باف. نوعی قماش لطیف :
به یک شربتی گفت شیرینه باف
که نتوان ز حد برد دعوی و لاف.
نظام قاری.
رجوع به شیرین باف شود.

فرهنگ فارسی

شیرین باف نوعی قماش لطیف

پیشنهاد کاربران

بپرس