شیرین علم هولی آتشگاه ( ۱۳ خرداد ۱۳۶۰ – ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ ) یک زندانی سیاسی بود. وی پس از گذراندن یک سال و نه ماه حبس در زندان اوین تهران در ۲۸ آذر ۱۳۸۸ به اتهام محاربه و ارتباط با گروه پژاک توسط ابوالقاسم صلواتی به اعدام محکوم و در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ بدون اطلاع خانواده و وکلایش در زندان اوین اعدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
شیرین علم هولی در ۱۳ خرداد ۱۳۶۰ در روستای دیم قشلاق در حوالی ماکو در یک خانواده کرد متولد شد.
خلیل بهرامیان، وکیل شیرین دربارهٔ او گفته است:
من تنها توانستم دو مرتبه شیرین را ببینم. این دختر زمان دستگیری سواد نداشت و تنها کردی حرف می زد. به من گفت در زندان تا کلاس پنجم درس خوانده و فارسی را هم یادگرفته است. قول داد تا دانشگاه به درس ادامه دهد. می خواست رشته حقوق بخواند.
اتهام شیرین علم هولی عضویت در پژاک و کار گذاشتن بمب در پارکینگ قرارگاه سپاه در غرب تهران بود، اما پس از انفجار به کسی آسیبی نرسید. وکیل شیرین اتهام محاربه را برای موکلش قبول داشت اما به حکم اعدام اعتراض کرده و معتقد بود دادگاه می توانست حکم تبعید صادر کند.
شیرین علم هولی در تاریخ ششم خرداد ۱۳۸۷ در تهران توسط سپاه پاسداران بازداشت شد و پس از تحمل ۲۱ روز حبس و شکنجه در محلی نامعلوم به زندان اوین منتقل شد. او در نامه ای که از زندان به دست خانواده اش رساند، شرح کامل آنچه در طول سه ماه بر او رفت را توصیف کرده بود. شیرین در طول دوران بازجویی بارها تحت فشارهای جسمی و روانی شدید قرار گرفته و در آخرین نامه خود خطاب به بازجوهایش نوشته، آنچه در طول سه ماه اول بازداشت بر او گذشته است، کابوس شب هایش شده و عوارض جسمی و روانی ناشی از آن همچنان او را آزار می دهد.
شیرین علم هولی در آخرین نامه خود نوشته بود، در حالی بازجویی و پس از آن به دادگاه برده شده که حتی زبان فارسی را به خوبی نمی دانسته است.
در اسفند ۱۳۸۸ دوهزار و صد نفر از فعالان حقوق بشر با انتشار بیانیه ای خواستار لغو حکم اعدام شیرین علم هولی، زندانی ۲۸ ساله کرد شدند. اما او بر اساس حکم شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، در تاریخ ۲۸ آذر محکوم به اعدام شد.
او در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ در زندان اوین به همراه علی حیدریان، فرهاد وکیلی، فرزاد کمانگر و مهدی اسلامیان اعدام شد. دیوان عالی کشور هیچ رأیی مبنی بر تأیید حکم اعدام او به خانواده یا وکلایش ابلاغ نکرد و حتی برخلاف آیین نامه اجرایی زندان ها، وی را بدون اطلاع خانواده و وکلایش اعدام کردند.
... [مشاهده متن کامل]
شیرین علم هولی در ۱۳ خرداد ۱۳۶۰ در روستای دیم قشلاق در حوالی ماکو در یک خانواده کرد متولد شد.
خلیل بهرامیان، وکیل شیرین دربارهٔ او گفته است:
من تنها توانستم دو مرتبه شیرین را ببینم. این دختر زمان دستگیری سواد نداشت و تنها کردی حرف می زد. به من گفت در زندان تا کلاس پنجم درس خوانده و فارسی را هم یادگرفته است. قول داد تا دانشگاه به درس ادامه دهد. می خواست رشته حقوق بخواند.
اتهام شیرین علم هولی عضویت در پژاک و کار گذاشتن بمب در پارکینگ قرارگاه سپاه در غرب تهران بود، اما پس از انفجار به کسی آسیبی نرسید. وکیل شیرین اتهام محاربه را برای موکلش قبول داشت اما به حکم اعدام اعتراض کرده و معتقد بود دادگاه می توانست حکم تبعید صادر کند.
شیرین علم هولی در تاریخ ششم خرداد ۱۳۸۷ در تهران توسط سپاه پاسداران بازداشت شد و پس از تحمل ۲۱ روز حبس و شکنجه در محلی نامعلوم به زندان اوین منتقل شد. او در نامه ای که از زندان به دست خانواده اش رساند، شرح کامل آنچه در طول سه ماه بر او رفت را توصیف کرده بود. شیرین در طول دوران بازجویی بارها تحت فشارهای جسمی و روانی شدید قرار گرفته و در آخرین نامه خود خطاب به بازجوهایش نوشته، آنچه در طول سه ماه اول بازداشت بر او گذشته است، کابوس شب هایش شده و عوارض جسمی و روانی ناشی از آن همچنان او را آزار می دهد.
شیرین علم هولی در آخرین نامه خود نوشته بود، در حالی بازجویی و پس از آن به دادگاه برده شده که حتی زبان فارسی را به خوبی نمی دانسته است.
در اسفند ۱۳۸۸ دوهزار و صد نفر از فعالان حقوق بشر با انتشار بیانیه ای خواستار لغو حکم اعدام شیرین علم هولی، زندانی ۲۸ ساله کرد شدند. اما او بر اساس حکم شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، در تاریخ ۲۸ آذر محکوم به اعدام شد.
او در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ در زندان اوین به همراه علی حیدریان، فرهاد وکیلی، فرزاد کمانگر و مهدی اسلامیان اعدام شد. دیوان عالی کشور هیچ رأیی مبنی بر تأیید حکم اعدام او به خانواده یا وکلایش ابلاغ نکرد و حتی برخلاف آیین نامه اجرایی زندان ها، وی را بدون اطلاع خانواده و وکلایش اعدام کردند.
