شیرین طبع

لغت نامه دهخدا

شیرین طبع. [ طَ ] ( ص مرکب ) خوش طبع و خوش خوی. ( ناظم الاطباء ). نیک رفتار و خوش وضع و نیک کردار. ( آنندراج ). رجوع به شیرین صفت شود.

فرهنگ فارسی

خوش طبع و خوش خوی نیک رفتار و خوش وضع و خوش کردار .

پیشنهاد کاربران

بپرس