شیرین بهانه. [ ریم ْ ب َ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) که بهانه خوش و دلپسند بیاورد : از بس دهان تنگ تو شیرین بهانه است.صائب تبریزی ( از آنندراج ).هر دم هزار بوسه طلب را به گفتگوی وامی کند ز سر لب شیرین بهانه اش.صائب تبریزی ( از آنندراج ).