شیریمه یا سیریمه ( 尻目 ( هپبورن: ترجمهٔ تحت الفظی: باسن چشم ) ، انگلیسی: Shirime ) ، یک یوکای ( آفریده ای افسانه ای در فولکلور ژاپنی ) غیرعادی است که به جای مقعدش یک چشم دارد.
بیشتر داستان های مرتبط با شیریمه از روایتی فولکلور نشئت می گیرند که نخستین بار یوسا بوسون آن را ثبت کرده است. بنا بر این روایت فولکلور، در گذشتهٔ دور یک سامورایی تنها در شبی تاریک در راه کیوتو قدم می زد که کسی او را صدا کرد و از او خواست که صبر کند. سامورایی با ترس و لرز ایستاد و پرسید «کی آنجاست؟» و وقتی که رویش را برگرداند مردی کیمونوپوش را دید که لباس هایش را درمی آورد و باسن خود را به سوی مسافر متحیر نشانه می گیرد. چشمی عظیم و درخشان از جایی که مقعد مرد غریب باید آنجا می بود به او خیره می شود.
به جز رفتار بهت برانگیزش، شیریمه در روایت به کسی آسیبی نمی رساند و به نظر می آید که تنها از ترساندن کسانی لذت می برد که در تاریکی شب قدم می زنند. گفته شده است که صورتش اجزای صورت معمولی را ندارد و ازین رو ریشهٔ این افسانه را با یوکای نوپرا بو ( که روحی بدون چهره است ) مرتبط دانسته اند. در این مورد، شیریمه ممکن است حیوانی تغییر شکل دهنده باشد که با رهگذران شوخی دستی می کند. [ ۱] نام شیریمه همچنین در زبان ژاپنی تبدیل به ضرب المثلی شده است ( shirime ni miru ) که کنایه از «به کسی به دید حقارت نگریستن» دارد. [ ۲] [ ۳] به باور یوشیرا سانکورو، شیریمه با خط دید پایین تر از مردم عادی، «نمایانگر روان فرودین واقع گرایی گروتسک»[ الف] است و در تقابل با «کی کارو اورین هیتو»[ ب] قرار دارد که به معنای «مردی که از روی درخت پایین نمی آمد» است. این یوکای روی درختان زندگی می کرد و بر روی زمین گام نمی گذاشت. [ ۴]
هنرمند و شاعر هایکوسرای ژاپنی یوسا بوسون به این موجود خیالی علاقهٔ بسیار داشت و تصاویر او را در بسیاری از نقاشی های یوکای خود استفاده کرد. [ ۵] شیریمه در صحنه ای از فیلم انیمهٔ پوم پوکو نیز دیده می شود. [ ۶]
↑ downward psyche of grotesque realism ↑ Ki kara orin hito
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیشتر داستان های مرتبط با شیریمه از روایتی فولکلور نشئت می گیرند که نخستین بار یوسا بوسون آن را ثبت کرده است. بنا بر این روایت فولکلور، در گذشتهٔ دور یک سامورایی تنها در شبی تاریک در راه کیوتو قدم می زد که کسی او را صدا کرد و از او خواست که صبر کند. سامورایی با ترس و لرز ایستاد و پرسید «کی آنجاست؟» و وقتی که رویش را برگرداند مردی کیمونوپوش را دید که لباس هایش را درمی آورد و باسن خود را به سوی مسافر متحیر نشانه می گیرد. چشمی عظیم و درخشان از جایی که مقعد مرد غریب باید آنجا می بود به او خیره می شود.
به جز رفتار بهت برانگیزش، شیریمه در روایت به کسی آسیبی نمی رساند و به نظر می آید که تنها از ترساندن کسانی لذت می برد که در تاریکی شب قدم می زنند. گفته شده است که صورتش اجزای صورت معمولی را ندارد و ازین رو ریشهٔ این افسانه را با یوکای نوپرا بو ( که روحی بدون چهره است ) مرتبط دانسته اند. در این مورد، شیریمه ممکن است حیوانی تغییر شکل دهنده باشد که با رهگذران شوخی دستی می کند. [ ۱] نام شیریمه همچنین در زبان ژاپنی تبدیل به ضرب المثلی شده است ( shirime ni miru ) که کنایه از «به کسی به دید حقارت نگریستن» دارد. [ ۲] [ ۳] به باور یوشیرا سانکورو، شیریمه با خط دید پایین تر از مردم عادی، «نمایانگر روان فرودین واقع گرایی گروتسک»[ الف] است و در تقابل با «کی کارو اورین هیتو»[ ب] قرار دارد که به معنای «مردی که از روی درخت پایین نمی آمد» است. این یوکای روی درختان زندگی می کرد و بر روی زمین گام نمی گذاشت. [ ۴]
هنرمند و شاعر هایکوسرای ژاپنی یوسا بوسون به این موجود خیالی علاقهٔ بسیار داشت و تصاویر او را در بسیاری از نقاشی های یوکای خود استفاده کرد. [ ۵] شیریمه در صحنه ای از فیلم انیمهٔ پوم پوکو نیز دیده می شود. [ ۶]
↑ downward psyche of grotesque realism ↑ Ki kara orin hito
wiki: شیریمه