شیراور

لغت نامه دهخدا

( شیرآور ) شیرآور. [ وَ ] ( نف مرکب ) شیراور. حیوانی که شیر دهد. ( آنندراج ). شیرده و شیردار. ( ناظم الاطباء ). || شیرافزا. گیاه یا هرچه شیر انسان یا حیوان را افزون سازد. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( شیر آور ) شیراور حیوانی که شیر دهد یا شیرافزا

فرهنگستان زبان و ادب

شیرآور
{Polygala} [زیست شناسی- علوم گیاهی] سرده ای از شیرآوریان علفی چندساله یا درختی کوتاه یا درختچه ای با حدود 500 گونه که دارای پراکنش تقریباً جهانی هستند و کرمینۀ (larva ) برخی از پروانه سانان از گونه های این سرده تغذیه می کنند

دانشنامه عمومی

شیرآور. شیرآور[ ۱] شیرافزا ( نام علمی: Polygala ) نام یک سرده از تیره شیرآوریان است. علفی چندساله یا درختی کوتاه یا درختچه ای با حدود ۵۰۰ گونه که دارای پراکنش تقریباً جهانی هستند و کرمینهٔ برخی از پروانه سانان از گونه های این سرده تغذیه می کنند.
عکس شیرآور
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

مترادف ها

lactiferous (صفت)
شیر اور، شیر دهنده، شیر زا

پیشنهاد کاربران

شیرآور؛ شیرافکن. شیرگیر. که شیر را شکار کند و به بند و کمند آورد :
دمان از پسش زنگه شاوران
بشد با دلیران و شیرآوران.
فردوسی.

بپرس